recuar
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From re- + cu (“ass, back”). Compare Portuguese recuar, Spanish recular, French reculer and English recoil.
Pronunciation edit
Verb edit
recuar (first-person singular present recúo, first-person singular preterite recuei, past participle recuado)
recuar (first-person singular present recuo, first-person singular preterite recuei, past participle recuado, reintegrationist norm)
- to recede, to get back
- Synonyms: cear, desandar, estear, retroceder
- to retreat; to desist
- Synonym: desistir
- to recoil
Conjugation edit
Conjugation of recuar (u becomes ú when stressed)
Reintegrated conjugation of recuar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Related terms edit
References edit
- “recuar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “recu” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “recuar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “recuar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “recuar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese edit
Etymology edit
From re- + cu + -ar. Compare Spanish and Catalan recular, French reculer.
Pronunciation edit
- Hyphenation: re‧cu‧ar
Verb edit
recuar (first-person singular present recuo, first-person singular preterite recuei, past participle recuado)
Conjugation edit
Conjugation of recuar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.