telefon

See also: Telefon, telefón, telefòn, telèfon, and telefōn

Albanian

Etymology

From English telephone or French téléphone, ultimately from Ancient Greek τῆλε (têle, “afar”) + φωνή (phōnḗ, “voice, sound”).

Pronunciation

• IPA^(key): /teleˈfon/, [te.leˈfɔn]

Noun

telefon m (plural telefona, definite telefoni, definite plural telefonat)

1. telephone

Declension

Declension of telefon

	indefinite		definite
	singular	plural	singular	plural
nominative	telefon	telefona	telefoni	telefonat
accusative			telefonin
dative	telefoni	telefonave	telefonit	telefonavet
ablative		telefonash

Derived terms

• telefonoj

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		телефон
Abjad		تئلئفوْن

Etymology

Internationalism; from French téléphone, from Ancient Greek τῆλε (têle, “afar”) + φωνή (phōnḗ, “voice, sound”).

Pronunciation

• IPA^(key): [teleˈfon]
• Hyphenation: te‧le‧fon

• Audio

  (file)

Noun

telefon (definite accusative telefonu, plural telefonlar)

1. telephone

   telefon nömrəsi ― phone number

   cib telefonu ― mobile phone (literally, “pocket phone”)

   telefon vasitəsi ilə ödəmək ― to pay by phone

   telefon vasitəsi ilə əlaqə saxlamaq ― to contact by phone

   telefon yükləyicisi ― phone charger

Declension

Declension of telefon
	singular	plural
nominative	telefon	telefonlar
definite accusative	telefonu	telefonları
dative	telefona	telefonlara
locative	telefonda	telefonlarda
ablative	telefondan	telefonlardan
definite genitive	telefonun	telefonların

Possessive forms of telefon
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonum	telefonlarım
sənin (“your”)	telefonun	telefonların
onun (“his/her/its”)	telefonu	telefonları
bizim (“our”)	telefonumuz	telefonlarımız
sizin (“your”)	telefonunuz	telefonlarınız
onların (“their”)	telefonu or telefonları	telefonları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonumu	telefonlarımı
sənin (“your”)	telefonunu	telefonlarını
onun (“his/her/its”)	telefonunu	telefonlarını
bizim (“our”)	telefonumuzu	telefonlarımızı
sizin (“your”)	telefonunuzu	telefonlarınızı
onların (“their”)	telefonunu or telefonlarını	telefonlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonuma	telefonlarıma
sənin (“your”)	telefonuna	telefonlarına
onun (“his/her/its”)	telefonuna	telefonlarına
bizim (“our”)	telefonumuza	telefonlarımıza
sizin (“your”)	telefonunuza	telefonlarınıza
onların (“their”)	telefonuna or telefonlarına	telefonlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonumda	telefonlarımda
sənin (“your”)	telefonunda	telefonlarında
onun (“his/her/its”)	telefonunda	telefonlarında
bizim (“our”)	telefonumuzda	telefonlarımızda
sizin (“your”)	telefonunuzda	telefonlarınızda
onların (“their”)	telefonunda or telefonlarında	telefonlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonumdan	telefonlarımdan
sənin (“your”)	telefonundan	telefonlarından
onun (“his/her/its”)	telefonundan	telefonlarından
bizim (“our”)	telefonumuzdan	telefonlarımızdan
sizin (“your”)	telefonunuzdan	telefonlarınızdan
onların (“their”)	telefonundan or telefonlarından	telefonlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	telefonumun	telefonlarımın
sənin (“your”)	telefonunun	telefonlarının
onun (“his/her/its”)	telefonunun	telefonlarının
bizim (“our”)	telefonumuzun	telefonlarımızın
sizin (“your”)	telefonunuzun	telefonlarınızın
onların (“their”)	telefonunun or telefonlarının	telefonlarının

Chamorro

Noun

telefon

1. telephone

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtɛlɛfon]

• Audio

  (file)

Noun

telefon m inan

1. phone, telephone

   po telefonu ― on the phone / over the phone

   mobilní telefon ― cellphone

   Můžu použít tvůj telefon? ― Can I use your phone?

Declension

Declension of telefon (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	telefon	telefony
genitive	telefonu	telefonů
dative	telefonu	telefonům
accusative	telefon	telefony
vocative	telefone	telefony
locative	telefonu	telefonech
instrumental	telefonem	telefony

Derived terms

• telefonický
• telefonní

 

Related terms

• See fón

• telefonovat

 

Further reading

• telefon in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• telefon in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• telefon in Internetová jazyková příručka

Danish

telefon

Etymology

From tele- +‎ -fon.

Pronunciation

• IPA^(key): /teləfoːn/, [tˢeləˈfoːˀn]

Noun

telefon c (singular definite telefonen, plural indefinite telefoner)

1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)
2. phone number, telephone number (digits assigned to a telephone), abbreviated tlf.
3. call, phone call, telephone call

Inflection

Declension of telefon

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	telefon	telefonen	telefoner	telefonerne
genitive	telefons	telefonens	telefoners	telefonernes

Synonyms

• (device): (slang) knogle
• (phone number): telefonnummer

Derived terms

• telefonere (“to telephone”)
• telefonisk (“telephonic, by telephone”)
• telefonist (“telephonist”)
• (jocular) telefonitis (“telephonitis”)

See also

• telefon on the Danish Wikipedia.Wikipedia ^da

Estonian

telefon

Noun

telefon (genitive telefoni, partitive telefoni)

1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)

Declension

Declension of telefon (ÕS type 19/seminar, no gradation)
		singular	plural
nominative		telefon	telefonid
accusative	nom.
	gen.	telefoni
genitive			telefonide
partitive		telefoni	telefone telefonisid
illative		telefoni telefonisse	telefonidesse telefonesse
inessive		telefonis	telefonides telefones
elative		telefonist	telefonidest telefonest
allative		telefonile	telefonidele telefonele
adessive		telefonil	telefonidel telefonel
ablative		telefonilt	telefonidelt telefonelt
translative		telefoniks	telefonideks telefoneks
terminative		telefonini	telefonideni
essive		telefonina	telefonidena
abessive		telefonita	telefonideta
comitative		telefoniga	telefonidega

Derived terms

• mobiiltelefon
• nutitelefon
• taibutelefon
• telefoninumber
• telefoniputka
• telefoniraamat

 

Faroese

Etymology

Borrowed from French téléphone, from Ancient Greek τῆλε (têle, “afar”) + φωνή (phōnḗ, “voice, sound”).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʰeleˈfoːn/

Noun

telefon f (genitive singular telefonar, plural telefonir)

1. telephone

Declension

Declension of telefon
f2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	telefon	telefonin	telefonir	telefonirnar
accusative	telefon	telefonina	telefonir	telefonirnar
dative	telefon	telefonini	telefonum	telefonunum
genitive	telefonar	telefonarinnar	telefona	telefonanna

Synonyms

• (dated): røðil, fjarrøðil, máltráður

Derived terms

• fartelefon (mobile phone)

Hungarian

Etymology

Borrowed from German Telephon.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtɛlɛfon]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: te‧le‧fon
• Rhymes: -on

Noun

telefon (plural telefonok)

1. telephone

   Synonym: (dated, practically archaic) távbeszélő

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	telefon	telefonok
accusative	telefont	telefonokat
dative	telefonnak	telefonoknak
instrumental	telefonnal	telefonokkal
causal-final	telefonért	telefonokért
translative	telefonná	telefonokká
terminative	telefonig	telefonokig
essive-formal	telefonként	telefonokként
essive-modal	—	—
inessive	telefonban	telefonokban
superessive	telefonon	telefonokon
adessive	telefonnál	telefonoknál
illative	telefonba	telefonokba
sublative	telefonra	telefonokra
allative	telefonhoz	telefonokhoz
elative	telefonból	telefonokból
delative	telefonról	telefonokról
ablative	telefontól	telefonoktól
non-attributive possessive - singular	telefoné	telefonoké
non-attributive possessive - plural	telefonéi	telefonokéi

Possessive forms of telefon
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	telefonom	telefonjaim
2nd person sing.	telefonod	telefonjaid
3rd person sing.	telefonja	telefonjai
1st person plural	telefonunk	telefonjaink
2nd person plural	telefonotok	telefonjaitok
3rd person plural	telefonjuk	telefonjaik

Derived terms

• tel.
• telefonál
• telefonos
• telefonozik

 

Compound words

• kaputelefon
• mobiltelefon
• okostelefon
• rádiótelefon
• telefonbeszélgetés
• telefonbetyár
• telefonérme
• telefonfülke
• telefonhálózat
• telefonhívás
• telefonkártya
• telefonszám
• telefonvonal
• telefonzsinór
• videótelefon

 

Further reading

• telefon in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Indonesian

Alternative forms

• telepon
• telpon, telephon, telfon (nonstandard)

Etymology

From Dutch telefoon (“telephone”), from French téléphone (“telephone”). Doublet of telepon.

Pronunciation

• IPA^(key): /teˈlefɔn/
• Hyphenation: té‧lé‧fon

Noun

téléfon (first-person possessive telefonku, second-person possessive telefonmu, third-person possessive telefonnya)

1. Alternative spelling of telepon

Further reading

• “telefon” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

Karelian

Etymology

Borrowed from Russian телефо́н (telefón).

Noun

telefon

1. telephone

Malay

Etymology

From English telephone or Dutch telefoon.

Noun

telefon

1. telephone

Alternative forms

• telepon (Indonesia)

Derived terms

• telefon bimbit
• telefon pintar, telefon bijak (Singapore)
• telefon tangan (Kelantan)

Maltese

Etymology

From English telephone.

Noun

telefon

1. telephone

Norwegian Bokmål

Noun

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefoner, definite plural telefonene)

1. a telephone or phone

Derived terms

• hjelpetelefon
• mobiltelefon
• nødtelefon
• satellittelefon
• smarttelefon
• telefonkode
• telefonsamtale
• telefonsentral
• videotelefon

 

Related terms

• telefoni

References

• “telefon” in The Bokmål Dictionary.

Norwegian Nynorsk

Noun

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefonar, definite plural telefonane)

1. a telephone or phone

Derived terms

• hjelpetelefon
• mobiltelefon
• naudtelefon
• nødtelefon
• satellittelefon
• smarttelefon
• telefonkode
• telefonsamtale
• telefonsentral
• videotelefon

 

Related terms

• telefoni

References

• “telefon” in The Nynorsk Dictionary.

Polish

Etymology

Internationalism. By surface analysis, tele- +‎ -fon. First attested in 1829. Compare Kashubian telefón and Silesian telefōn.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɛˈlɛ.fɔn/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛfɔn
• Syllabification: te‧le‧fon

Noun

telefon m inan (related adjective telefoniczny, abbreviation tel.)

1. telephone (telecommunication device used for two-way talking with another person)
2. telephone call (connection established over a telephone network between two parties)
3. telephone number (sequence of digits used to identify a particular destination telephone in a network)

Declension

Declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefony
genitive	telefonu	telefonów
dative	telefonowi	telefonom
accusative	telefon	telefony
instrumental	telefonem	telefonami
locative	telefonie	telefonach
vocative	telefonie	telefony

Derived terms

nouns

• głuchy telefon
• telefon grzecznościowy
• telefon zaufania
• telefonista
• telefonistka

 

phrase

• telefon nie odpowiada
• telefon się urywa

 

verbs

• telefonować impf, zatelefonować pf

 

verbs

• być pod telefonem impf
• odebrać telefon pf, odbierać telefon impf
• wisieć na telefonie impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), telefon is one of the most used words in Polish, appearing 3 times in scientific texts, 9 times in news, 2 times in essays, 19 times in fiction, and 23 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 56 times, making it the 1159th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• telefon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• telefon in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “telefon”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “telefon”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 39

Romanian

Etymology

Borrowed from French téléphone, German Telephon. Equivalent to tele- +‎ -fon.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

telefon n (plural telefoane)

1. telephone

Declension

Declension of telefon

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) telefon	telefonul	(niște) telefoane	telefoanele
genitive/dative	(unui) telefon	telefonului	(unor) telefoane	telefoanelor
vocative	telefonule		telefoanelor

Related terms

• telefona
• telefonare
• telefonat

References

• Romanian vocabulary. In: Haspelmath, M. & Tadmor, U. (eds.) World Loanword Database. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

Romansch

Noun

telefon m (plural telefons)

1. telephone

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /telěfoːn/

Noun

telèfōn m (Cyrillic spelling телѐфо̄н)

1. telephone
2. (colloquial) telephone number

Declension

Declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefoni
genitive	telefona	telefona
dative	telefonu	telefonima
accusative	telefon	telefone
vocative	telefone	telefoni
locative	telefonu	telefonima
instrumental	telefonom	telefonima

Derived terms

• telèfōnskī

Swedish

Etymology

tele- +‎ -fon

Pronunciation

• (Sweden) IPA^(key): /tɛlɛˈfoːn/

  • Audio

    (file)

• (Finland) IPA^(key): /teleˈfuːn/
• (Sweden, dialectal) IPA^(key): /tɛlɛˈfuːn/

Noun

telefon c

1. a phone, a telephone

   ringa någon med en telefon

   call someone with a telephone

2. phone, telephone (as a communication medium)

   kontakta någon per telefon

   contact someone by phone

   prata/sitta/stå/etc. i telefon

   be on the phone

   • 1986, Michael B. Tretow (lyrics and music), “Telefånen [The telefool [blend of telefonen (“the telephone”) and fånen (“the (silly) fool”)]”, in Makalösa manickar [more commonly "manicker"] [Incredible contraptions]:

     Ja, jag står i telefon ute på gatan utanför. Jag kan se din siluett genom gardin[en]. Och jag står förstås och drömmer som jag nästan alltid gör när jag har satt i mig några flaskor vin.

     Yes, I'm on the phone [stand on the phone] out on the street outside. I can see your silhouette through the curtain. And I'm standing here dreaming, of course [and I stand of course and dream], like I almost always do when I've downed a few bottles of wine.

3. Short for telefonsamtal (“phone call”).

   Du har telefon

   You have a phone call

Declension

Declension of telefon
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	telefon	telefonen	telefoner	telefonerna
Genitive	telefons	telefonens	telefoners	telefonernas

Derived terms

• knapptelefon
• mobiltelefon
• smarttelefon
• telefonbok
• telefonkatalog
• telefonnummer

References

• telefon in Svensk ordbok (SO)
• telefon in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• telefon in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Ternate

Etymology

From Dutch telefoon.

Pronunciation

• IPA^(key): [te.ˈle.fon]

Noun

telefon

1. telephone

References

• Rika Hayami-Allen (2001) A descriptive study of the language of Ternate, the northern Moluccas, Indonesia, University of Pittsburgh

Tok Pisin

Etymology

From English telephone.

Noun

telefon

1. telephone

   Synonym: telipon

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish تلفون (telefon), from French téléphone.

Pronunciation

• IPA^(key): /te.le.fon/

• Audio

  (file)

Noun

telefon (definite accusative telefonu, plural telefonlar)

1. telephone

Declension

Inflection
Nominative	telefon
Definite accusative	telefonu
	Singular	Plural
Nominative	telefon	telefonlar
Definite accusative	telefonu	telefonları
Dative	telefona	telefonlara
Locative	telefonda	telefonlarda
Ablative	telefondan	telefonlardan
Genitive	telefonun	telefonların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular telefonum telefonlarım 2nd singular telefonun telefonların 3rd singular telefonu telefonları 1st plural telefonumuz telefonlarımız 2nd plural telefonunuz telefonlarınız 3rd plural telefonları telefonları Definite accusative Singular Plural 1st singular telefonumu telefonlarımı 2nd singular telefonunu telefonlarını 3rd singular telefonunu telefonlarını 1st plural telefonumuzu telefonlarımızı 2nd plural telefonunuzu telefonlarınızı 3rd plural telefonlarını telefonlarını Dative Singular Plural 1st singular telefonuma telefonlarıma 2nd singular telefonuna telefonlarına 3rd singular telefonuna telefonlarına 1st plural telefonumuza telefonlarımıza 2nd plural telefonunuza telefonlarınıza 3rd plural telefonlarına telefonlarına Locative Singular Plural 1st singular telefonumda telefonlarımda 2nd singular telefonunda telefonlarında 3rd singular telefonunda telefonlarında 1st plural telefonumuzda telefonlarımızda 2nd plural telefonunuzda telefonlarınızda 3rd plural telefonlarında telefonlarında Ablative Singular Plural 1st singular telefonumdan telefonlarımdan 2nd singular telefonundan telefonlarından 3rd singular telefonundan telefonlarından 1st plural telefonumuzdan telefonlarımızdan 2nd plural telefonunuzdan telefonlarınızdan 3rd plural telefonlarından telefonlarından Genitive Singular Plural 1st singular telefonumun telefonlarımın 2nd singular telefonunun telefonlarının 3rd singular telefonunun telefonlarının 1st plural telefonumuzun telefonlarımızın 2nd plural telefonunuzun telefonlarınızın 3rd plural telefonlarının telefonlarının

Derived terms

• telefoncu
• telefonculuk
• cep telefonu
• telefon etmek

Further reading

• “telefon”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Kélékian, Diran (1911) “تلفون”, in Dictionnaire turc-français‎^[6], Constantinople: Mihran, page 399

Turkmen

Noun

telefon (definite accusative telefony, plural telefonlar)

1. telephone

Declension

Declension of telefon

	singular	plural
nominative	telefon	telefonlar
accusative	telefony	telefonlary
genitive	telefonuň	telefonlaryň
dative	telefona	telefonlara
locative	telefonda	telefonlarda
ablative	telefondan	telefonlardan

Further reading

• “telefon” in Enedilim.com
• “telefon” in Webonary.org