toevertrouwen
Dutch edit
Etymology edit
From toe + vertrouwen.
Pronunciation edit
Verb edit
toevertrouwen
- (transitive, with indirect object) to entrust [+ aan (to)]
- Synonym: aanvertrouwen
- Ze vertrouwde haar geheimen toe aan haar beste vriendin.
- She entrusted her secrets to her best friend.
Inflection edit
| Inflection of toevertrouwen (weak, prefixed, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toevertrouwen | |||
| past singular | vertrouwde toe | |||
| past participle | toevertrouwd | |||
| infinitive | toevertrouwen | |||
| gerund | toevertrouwen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vertrouw toe | vertrouwde toe | toevertrouw | toevertrouwde |
| 2nd person sing. (jij) | vertrouwt toe | vertrouwde toe | toevertrouwt | toevertrouwde |
| 2nd person sing. (u) | vertrouwt toe | vertrouwde toe | toevertrouwt | toevertrouwde |
| 2nd person sing. (gij) | vertrouwt toe | vertrouwde toe | toevertrouwt | toevertrouwde |
| 3rd person singular | vertrouwt toe | vertrouwde toe | toevertrouwt | toevertrouwde |
| plural | vertrouwen toe | vertrouwden toe | toevertrouwen | toevertrouwden |
| subjunctive sing.1 | vertrouwe toe | vertrouwde toe | toevertrouwe | toevertrouwde |
| subjunctive plur.1 | vertrouwen toe | vertrouwden toe | toevertrouwen | toevertrouwden |
| imperative sing. | vertrouw toe | |||
| imperative plur.1 | vertrouwt toe | |||
| participles | toevertrouwend | toevertrouwd | ||
| 1) Archaic. | ||||