triangular
English edit
Etymology edit
From Middle English triangulare, trianguler, triangulere, from Old French triangulaire, triangulier and Latin triangulāris.
Pronunciation edit
- (UK) IPA(key): /tɹaɪˈæŋ.ɡjə.lə/, /tɹaɪˈæŋ.ɡjʊ.lə/
- (US) IPA(key): /tɹaɪˈæŋ.ɡjə.lɚ/, /tɹaɪˈaɪŋ.ɡjʊ.lɚ/
Audio (US) (file)
Adjective edit
triangular (comparative more triangular, superlative most triangular)
- Shaped like a triangle.
- 1963, Margery Allingham, “Foreword: The Turk Street Mile”, in The China Governess: A Mystery, London: Chatto & Windus, →OCLC, page 15:
- A very neat old woman, still in her good outdoor coat and best beehive hat, was sitting at a polished mahogany table on whose surface there were several scored scratches so deep that a triangular piece of the veneer had come cleanly away, […].
- Of, or pertaining to, triangles.
- Having a triangle as a base; as, a triangular prism, a triangular pyramid.
- Having three elements or parties; trilateral, tripartite.
Synonyms edit
Derived terms edit
Translations edit
|
|
|
|
- The translations below need to be checked and inserted above into the appropriate translation tables. See instructions at Wiktionary:Entry layout § Translations.
Catalan edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Late Latin triangulāris.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [tɾi.əŋ.ɡuˈlar]
- IPA(key): (Balearic) [tɾi.əŋ.ɡuˈla]
- IPA(key): (Valencian) [tɾi.aŋ.ɡuˈlaɾ]
Adjective edit
triangular m or f (masculine and feminine plural triangulars)
Etymology 2 edit
From Latin triangulus + -ar.
Pronunciation edit
Verb edit
triangular (first-person singular present triangulo, first-person singular preterite triangulí, past participle triangulat)
- (transitive) to triangulate
Conjugation edit
Further reading edit
- “triangular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “triangular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “triangular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “triangular” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Galician edit
Pronunciation edit
Adjective edit
triangular m or f (plural triangulares)
Related terms edit
Further reading edit
- “triangular” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Portuguese edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Late Latin triangulāris.
Pronunciation edit
- (Brazil) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈlaʁ/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈlah], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈlaʁ/ [tɾjɐ̃.ɡuˈlah]
- (São Paulo) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈlaɾ/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈlaɾ], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈlaɾ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈlaʁ/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈlaχ], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈlaʁ/ [tɾjɐ̃.ɡuˈlaχ]
- (Southern Brazil) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈlaɻ/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈlaɻ], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈlaɻ/
- Hyphenation: tri‧an‧gu‧lar
Adjective edit
triangular m or f (plural triangulares)
Related terms edit
Etymology 2 edit
From Latin triangulus + -ar.
Pronunciation edit
- (Brazil) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈla(ʁ)/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈla(h)], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈla(ʁ)/ [tɾjɐ̃.ɡuˈla(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈla(ɾ)/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈla(ɾ)], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈla(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈla(ʁ)/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈla(χ)], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈla(ʁ)/ [tɾjɐ̃.ɡuˈla(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /tɾi.ɐ̃.ɡuˈla(ɻ)/ [tɾɪ.ɐ̃.ɡuˈla(ɻ)], (faster pronunciation) /tɾjɐ̃.ɡuˈla(ɻ)/
- Hyphenation: tri‧an‧gu‧lar
Verb edit
triangular (first-person singular present triangulo, first-person singular preterite triangulei, past participle triangulado)
- (transitive) to triangulate
Conjugation edit
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Further reading edit
- “triangular” in iDicionário Aulete.
- “triangular” in Dicionário inFormal.
- “triangular” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “triangular” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “triangular” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “triangular” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French triangulaire.
Adjective edit
triangular m or n (feminine singular triangulară, masculine plural triangulari, feminine and neuter plural triangulare)
Declension edit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | triangular | triangulară | triangulari | triangulare | ||
definite | triangularul | triangulara | triangularii | triangularele | |||
genitive/ dative |
indefinite | triangular | triangulare | triangulari | triangulare | ||
definite | triangularului | triangularei | triangularilor | triangularelor |
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Late Latin triangulāris.
Adjective edit
triangular m or f (masculine and feminine plural triangulares)
Etymology 2 edit
From Latin triangulus + -ar.
Verb edit
triangular (first-person singular present triangulo, first-person singular preterite triangulé, past participle triangulado)
- (transitive) to triangulate
Conjugation edit
Derived terms edit
Further reading edit
- “triangular”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014