verja
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse verja, from Proto-Germanic *warjaną.
Verb edit
verja (third person singular past indicative vardi, third person plural past indicative vardu, supine vart)
Conjugation edit
Conjugation of verja (group v-17) | ||
---|---|---|
infinitive | verja | |
supine | vart | |
participle (a7)1 | verjandi | vardur |
present | past | |
first singular | verji | vardi |
second singular | verjir | vardi |
third singular | verjir | vardi |
plural | verja | vardu |
imperative | ||
singular | verj! | |
plural | verjið! | |
1Only the past participle being declined. |
Related terms edit
- verji (guardian, defender)
Icelandic edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Norse verja, from Proto-Germanic *warjaną.
Verb edit
verja (weak verb, third-person singular past indicative varði, supine varið)
- (transitive, with accusative) to defend, guard, protect
- (law, transitive, with accusative) to defend (represent [a defendant] in a court of law)
- (ditransitive, with accusative and dative) to protect (something [acc.]) against (something [dat.])
- (transitive, with dative) to prevent
- (ditransitive, with dative and accusative) to prevent (someone, something [dat.]) from entering, taking (something [acc.])
- (transitive, with accusative) to cover with a protective layer or coating (e.g. corrugated iron or a coat of paint)
- (transitive, with dative) to make use of, to spend (time)
Conjugation edit
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
infinitive (nafnháttur) |
að verja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
varið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
verjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ver | við verjum | present (nútíð) |
ég verji | við verjum |
þú verð | þið verjið | þú verjir | þið verjið | ||
hann, hún, það ver | þeir, þær, þau verja | hann, hún, það verji | þeir, þær, þau verji | ||
past (þátíð) |
ég varði | við vörðum | past (þátíð) |
ég verði | við verðum |
þú varðir | þið vörðuð | þú verðir | þið verðuð | ||
hann, hún, það varði | þeir, þær, þau vörðu | hann, hún, það verði | þeir, þær, þau verðu | ||
imperative (boðháttur) |
ver (þú) | verjið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
verðu | verjiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að verjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
varist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
verjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég verst | við verjumst | present (nútíð) |
ég verjist | við verjumst |
þú verst | þið verjist | þú verjist | þið verjist | ||
hann, hún, það verst | þeir, þær, þau verjast | hann, hún, það verjist | þeir, þær, þau verjist | ||
past (þátíð) |
ég varðist | við vörðumst | past (þátíð) |
ég verðist | við verðumst |
þú varðist | þið vörðust | þú verðist | þið verðust | ||
hann, hún, það varðist | þeir, þær, þau vörðust | hann, hún, það verðist | þeir, þær, þau verðust | ||
imperative (boðháttur) |
verst (þú) | verist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
verstu | veristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
varinn | varin | varið | varðir | varðar | varin | |
accusative (þolfall) |
varinn | varða | varið | varða | varðar | varin | |
dative (þágufall) |
vörðum | varinni | vörðu | vörðum | vörðum | vörðum | |
genitive (eignarfall) |
varins | varinnar | varins | varinna | varinna | varinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
varði | varða | varða | vörðu | vörðu | vörðu | |
accusative (þolfall) |
varða | vörðu | varða | vörðu | vörðu | vörðu | |
dative (þágufall) |
varða | vörðu | varða | vörðu | vörðu | vörðu | |
genitive (eignarfall) |
varða | vörðu | varða | vörðu | vörðu | vörðu |
Synonyms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
verja (weak verb, third-person singular past indicative varði, supine varið)
Derived terms edit
- varið (adjective)
Etymology 3 edit
From Old Norse verja, from Proto-Germanic *warjǭ.
Noun edit
verja f (genitive singular verju, nominative plural verjur)
- armour, protection
- contraceptive device, especially referring to a condom
Declension edit
Synonyms edit
Norwegian Nynorsk edit
Etymology 1 edit
From Old Norse verja, from Proto-Germanic *warjaną.
Alternative forms edit
- verje (e infinitive)
Verb edit
verja (present tense verjar or ver, past tense verja or varde, supine verja or vart, past participle verja or vard, present participle verjande, imperative verj)
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
verja f
References edit
- “verja” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse edit
Etymology 1 edit
From Proto-Germanic *warjaną.
Verb edit
verja (singular present indicative verr, singular past indicative varði)
Conjugation edit
infinitive | verja | |
---|---|---|
present participle | verjandi | |
past participle | varðr, variðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | ver | varða |
2nd-person singular | verr | varðir |
3rd-person singular | verr | varði |
1st-person plural | verjum | vǫrðum |
2nd-person plural | verið | vǫrðuð |
3rd-person plural | verja | vǫrðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | verja | verða |
2nd-person singular | verir | verðir |
3rd-person singular | veri | verði |
1st-person plural | verim | verðim |
2nd-person plural | verið | verðið |
3rd-person plural | veri | verði |
imperative | present | |
2nd-person singular | ver | |
1st-person plural | verjum | |
2nd-person plural | verið |
infinitive | verjask | |
---|---|---|
present participle | verjandisk | |
past participle | verzk, varizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | verjumk | vǫrðumk |
2nd-person singular | versk | varðisk |
3rd-person singular | versk | varðisk |
1st-person plural | verjumsk | vǫrðumsk |
2nd-person plural | verizk | vǫrðuzk |
3rd-person plural | verjask | vǫrðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | verjumk | verðumk |
2nd-person singular | verisk | verðisk |
3rd-person singular | verisk | verðisk |
1st-person plural | verimsk | verðimsk |
2nd-person plural | verizk | verðizk |
3rd-person plural | verisk | verðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | versk | |
1st-person plural | verjumsk | |
2nd-person plural | verizk |
Descendants edit
- Icelandic: verja
- Faroese: verja
- Norwegian Nynorsk: verja
- Old Swedish: væria
- Swedish: värja
- Old Danish: wæriæ
Noun edit
verja f (genitive verju)
Declension edit
Descendants edit
- Norwegian Nynorsk: verje
Etymology 2 edit
From Proto-Germanic *wazjaną, from Proto-Indo-European *woséyeti, of the root *wes- (“to dress, clothe”). Akin to Gothic 𐍅𐌰𐍃𐌾𐌰𐌽 (wasjan) and Albanian vesh.
Verb edit
verja (singular present indicative verr, singular past indicative varði)
Conjugation edit
infinitive | verja | |
---|---|---|
present participle | verjandi | |
past participle | varðr, variðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | ver | varða |
2nd-person singular | verr | varðir |
3rd-person singular | verr | varði |
1st-person plural | verjum | vǫrðum |
2nd-person plural | verið | vǫrðuð |
3rd-person plural | verja | vǫrðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | verja | verða |
2nd-person singular | verir | verðir |
3rd-person singular | veri | verði |
1st-person plural | verim | verðim |
2nd-person plural | verið | verðið |
3rd-person plural | veri | verði |
imperative | present | |
2nd-person singular | ver | |
1st-person plural | verjum | |
2nd-person plural | verið |
infinitive | verjask | |
---|---|---|
present participle | verjandisk | |
past participle | verzk, varizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | verjumk | vǫrðumk |
2nd-person singular | versk | varðisk |
3rd-person singular | versk | varðisk |
1st-person plural | verjumsk | vǫrðumsk |
2nd-person plural | verizk | vǫrðuzk |
3rd-person plural | verjask | vǫrðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | verjumk | verðumk |
2nd-person singular | verisk | verðisk |
3rd-person singular | verisk | verðisk |
1st-person plural | verimsk | verðimsk |
2nd-person plural | verizk | verðizk |
3rd-person plural | verisk | verðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | versk | |
1st-person plural | verjumsk | |
2nd-person plural | verizk |
Noun edit
verja f (genitive verju)
- outer garment, cloak
Declension edit
Etymology 3 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
verja
References edit
- “verja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from French verge (“rod”). Doublet of verga.
Pronunciation edit
Noun edit
verja f (plural verjas)
Further reading edit
- “verja”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014