See also: zacząc

Old Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *začęti, from *za- +‎ *čęti. First attested in c. 1500.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /zat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zat͡ʃʲɑ̃t͡ɕ/

Verb edit

zacząć pf (imperfective zaczynać)

  1. to start, to begin
    • 1979 [c. 1500], “Rzepka Wojciech R. Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione”, in Wiesław Wydra, editor, Studia Polonistyczne, volume 6, numbers 167-201, page 175:
      Syn mathuchny swey duszą wszyal a szlothkye pyenye yest *zaczchąl
      [Syn matuchny swej duszę wziął a słodkie pienie jest zacz[ch]ął]
      The mother's son took his soul and the sweet singing has begun.

Related terms edit

noun

Descendants edit

  • Polish: zacząć
  • Silesian: zaczōńć

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish zacząć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈza.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈza.t͡ʂɔ̃t͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -at͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧cząć

Verb edit

zacząć pf (imperfective zaczynać)

  1. (transitive) to start, to begin (to do something previously not done) [+infinitive = to do what]
    Synonyms: jąć, rozpocząć, wszcząć
  2. (transitive) to start (to enter the first stages of something) [+infinitive = to do what]
    Synonym: rozpocząć
  3. (transitive) to begin (to do something as the first of a series of actions) [+instrumental = with what], [+ od (genitive) = from what]
    Synonym: rozpocząć
  4. (intransitive) to begin, to start (to take on a particular profession) [+ jako (nominative) = as what], [+ w (locative) = in what field]
    Synonym: rozpocząć
  5. (transitive) to begin (to open and start using something previously unused)
    Synonyms: napocząć, rozpocząć
  6. (intransitive) to begin (to say something at first and continue speaking afterwards) [+ o (locative) = about what]
    Synonym: rozpocząć
  7. (intransitive) to begin, to start (to gain a particular ability) [+infinitive = to do what]
    zacząć chodzićto start walking
  8. (intransitive) to start (to be the cause of conflict)
    Ale to on zaczął!But he started it!
  9. (intransitive, obsolete) to enter pregnancy, to become pregnant
    Synonym: zajść w ciążę
  10. (reflexive with się) to start, to begin (of events, etc., to have a beginning; to be initiated)
    Synonym: rozpocząć się
    Antonym: skończyć się
    Spotkanie się zaczęło.The meeting has started.
  11. (reflexive with się) to start, to begin (of places, etc., to have an edge; to be first seen somewhere)
    Synonym: rozpocząć się
    Antonym: skończyć się
  12. (reflexive with się) to start, to begin (of periods, etc., to have the initial phase and continue to last)
    Synonyms: nastać, rozpocząć się
  13. (reflexive with się) to start, to begin (to be the first of a collection of events) [+instrumental = with what], [+ od (genitive) = from what], [+ z (instrumental) = with what]
    Synonym: rozpocząć się

Conjugation edit

Conjugation of zacząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zacząć
future tense 1st zacznę zaczniemy
2nd zaczniesz zaczniecie
3rd zacznie zaczną
impersonal zacznie się
past tense 1st zacząłem,
-(e)m zaczął
zaczęłam,
-(e)m zaczęła
zaczęłom,
-(e)m zaczęło
zaczęliśmy,
-(e)śmy zaczęli
zaczęłyśmy,
-(e)śmy zaczęły
2nd zacząłeś,
-(e)ś zaczął
zaczęłaś,
-(e)ś zaczęła
zaczęłoś,
-(e)ś zaczęło
zaczęliście,
-(e)ście zaczęli
zaczęłyście,
-(e)ście zaczęły
3rd zaczął zaczęła zaczęło zaczęli zaczęły
impersonal zaczęto
conditional 1st zacząłbym,
bym zaczął
zaczęłabym,
bym zaczęła
zaczęłobym,
bym zaczęło
zaczęlibyśmy,
byśmy zaczęli
zaczęłybyśmy,
byśmy zaczęły
2nd zacząłbyś,
byś zaczął
zaczęłabyś,
byś zaczęła
zaczęłobyś,
byś zaczęło
zaczęlibyście,
byście zaczęli
zaczęłybyście,
byście zaczęły
3rd zacząłby,
by zaczął
zaczęłaby,
by zaczęła
zaczęłoby,
by zaczęło
zaczęliby,
by zaczęli
zaczęłyby,
by zaczęły
impersonal zaczęto by
imperative 1st niech zacznę zacznijmy
2nd zacznij zacznijcie
3rd niech zacznie niech zaczną
passive adjectival participle zaczęty zaczęta zaczęte zaczęci zaczęte
anterior adverbial participle zacząwszy
verbal noun zaczęcie

Derived terms edit

verbs

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zacząć is one of the most used words in Polish, appearing 33 times in scientific texts, 12 times in news, 14 times in essays, 93 times in fiction, and 48 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 200 times, making it the 274th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References edit

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “zacząć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 729

Further reading edit

  • zacząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zacząć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zacząć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zacząć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ACZĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 08.03.2016
  • ZACZĄĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 11.01.2010
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zacząć”, in Słownik języka polskiego[2]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “zacząć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zacząć”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 54
  •   M. Arcta Słownik Staropolski/Zacząć on the Polish Wikisource.Wikisource pl
  • zacząć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego