þreyta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθreiːta/

  Rhymes: -eiːta

Etymology 1

From Old Norse þreyta, from Proto-Germanic *þrautijaną; related to þraut (“struggle, ordeal, difficult task”).

Verb

þreyta (weak verb, third-person singular past indicative þreytti, supine þreytt)

1. to strive (at), struggle (with)
2. to tire (make [someone] tired)

Conjugation

þreyta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreyta
supine (sagnbót)		þreytt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreytandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreyti	við þreytum	present (nútíð)	ég þreyti	við þreytum
	þú þreytir	þið þreytið		þú þreytir	þið þreytið
	hann, hún, það þreytir	þeir, þær, þau þreyta		hann, hún, það þreyti	þeir, þær, þau þreyti
past (þátíð)	ég þreytti	við þreyttum	past (þátíð)	ég þreytti	við þreyttum
	þú þreyttir	þið þreyttuð		þú þreyttir	þið þreyttuð
	hann, hún, það þreytti	þeir, þær, þau þreyttu		hann, hún, það þreytti	þeir, þær, þau þreyttu
imperative (boðháttur)	þreyt (þú)	þreytið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þreyttu	þreytiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreytast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreytast
supine (sagnbót)		þreyst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreytist	við þreytumst	present (nútíð)	ég þreytist	við þreytumst
	þú þreytist	þið þreytist		þú þreytist	þið þreytist
	hann, hún, það þreytist	þeir, þær, þau þreytast		hann, hún, það þreytist	þeir, þær, þau þreytist
past (þátíð)	ég þreyttist	við þreyttumst	past (þátíð)	ég þreyttist	við þreyttumst
	þú þreyttist	þið þreyttust		þú þreyttist	þið þreyttust
	hann, hún, það þreyttist	þeir, þær, þau þreyttust		hann, hún, það þreyttist	þeir, þær, þau þreyttust
imperative (boðháttur)	þreyst (þú)	þreytist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þreystu	þreytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreyttur	þreytt	þreytt		þreyttir	þreyttar	þreytt
accusative (þolfall)	þreyttan	þreytta	þreytt		þreytta	þreyttar	þreytt
dative (þágufall)	þreyttum	þreyttri	þreyttu		þreyttum	þreyttum	þreyttum
genitive (eignarfall)	þreytts	þreyttrar	þreytts		þreyttra	þreyttra	þreyttra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreytti	þreytta	þreytta		þreyttu	þreyttu	þreyttu
accusative (þolfall)	þreytta	þreyttu	þreytta		þreyttu	þreyttu	þreyttu
dative (þágufall)	þreytta	þreyttu	þreytta		þreyttu	þreyttu	þreyttu
genitive (eignarfall)	þreytta	þreyttu	þreytta		þreyttu	þreyttu	þreyttu

Derived terms

• þreyta (noun)
• þreyttur

Etymology 2

From þreyta (verb).

Noun

þreyta f (genitive singular þreytu, no plural)

1. tiredness, exhaustion

   Synonym: lúi

Declension

declension of þreyta

f-w1	singular
	indefinite	definite
nominative	þreyta	þreytan
accusative	þreytu	þreytuna
dative	þreytu	þreytunni
genitive	þreytu	þreytunnar