ślepy

See also: slepy, slepý, and slěpy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ślepy, from Proto-Slavic *slěpъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕlɛ.pɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpɨ
• Syllabification: śle‧py

Adjective

ślepy (comparative bardziej ślepy, superlative najbardziej ślepy, adverb ślepo)

1. blind

Declension

Declension of ślepy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	ślepy		ślepe	ślepa	ślepi	ślepe
genitive	ślepego			ślepej	ślepych
dative	ślepemu				ślepym
accusative	ślepego	ślepy	ślepe	ślepą	ślepych	ślepe
instrumental	ślepym				ślepymi
locative				ślepej	ślepych

Noun

ślepy m pers (feminine ślepa)

1. a blind person

Derived terms

noun

• ślepa babka

 

Related terms

adjectives

• ślepawy
• zaślepiony

 

nouns

• ślep
• ślepak
• ślepica
• ślepie
• ślepiec
• ślepień
• ślepiota
• ślepiotka
• ślepota
• ślepowron
• śleptak
• ślepucha

 

verbs

• oślepiać
• ślepić
• ślepnąć
• śleptać
• śleputać
• zaślepiać
• zaślepić

 

Further reading

• ślepy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ślepy in Polish dictionaries at PWN