Δολογκός
Ancient Greek
editPronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /do.loŋ.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /do.loŋˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðo.loŋˈɡos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðo.loŋˈɡos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ðo.loŋˈɡos/
Noun
editΔολογκός • (Dolonkós) m (genitive Δολογκοῦ); second declension
- any individual among the Dolonci, an ancient Thracian tribe
Inflection
editCase / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Δολογκός ho Dolonkós |
τὼ Δολογκώ tṑ Dolonkṓ |
οἱ Δολογκοί hoi Dolonkoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ Δολογκοῦ toû Dolonkoû |
τοῖν Δολογκοῖν toîn Dolonkoîn |
τῶν Δολογκῶν tôn Dolonkôn | ||||||||||
Dative | τῷ Δολογκῷ tôi Dolonkôi |
τοῖν Δολογκοῖν toîn Dolonkoîn |
τοῖς Δολογκοῖς toîs Dolonkoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν Δολογκόν tòn Dolonkón |
τὼ Δολογκώ tṑ Dolonkṓ |
τοὺς Δολογκούς toùs Dolonkoús | ||||||||||
Vocative | Δολογκέ Dolonké |
Δολογκώ Dolonkṓ |
Δολογκοί Dolonkoí | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | Δολογκός Dolonkós |
Δολογκώ Dolonkṓ |
Δολογκοί Dolonkoí | ||||||||||
Genitive | Δολογκοῦ / Δολογκοῖο / Δολογκόο Dolonkoû / Dolonkoîo / Dolonkóo |
Δολογκοῖῐν Dolonkoîin |
Δολογκῶν Dolonkôn | ||||||||||
Dative | Δολογκῷ Dolonkôi |
Δολογκοῖῐν Dolonkoîin |
Δολογκοῖσῐ / Δολογκοῖσῐν / Δολογκοῖς Dolonkoîsi(n) / Dolonkoîs | ||||||||||
Accusative | Δολογκόν Dolonkón |
Δολογκώ Dolonkṓ |
Δολογκούς Dolonkoús | ||||||||||
Vocative | Δολογκέ Dolonké |
Δολογκώ Dolonkṓ |
Δολογκοί Dolonkoí | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
editReferences
edit- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,008
- Δολογκός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)