Μεταπόντιος

Ancient Greek

Etymology

From Μετᾰπόντῐον (Metapóntion) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.ta.pón.ti.os/ → /me.taˈpon.ti.os/ → /me.taˈpon.di.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ta.pón.ti.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.taˈpon.ti.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.taˈpon.ti.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.taˈpon.ti.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.taˈpon.di.os/

Noun

Μετᾰπόντῐος • (Metapóntios) m (genitive Μετᾰποντῐ́ου); second declension

1. an inhabitant of Metapontum

Inflection

Second declension of ὁ Μετᾰπόντῐος; τοῦ Μετᾰποντῐ́ου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Μετᾰπόντῐος ho Metapóntios	τὼ Μετᾰποντῐ́ω tṑ Metapontíō	οἱ Μετᾰπόντῐοι hoi Metapóntioi
Genitive	τοῦ Μετᾰποντῐ́ου toû Metapontíou	τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν toîn Metapontíoin	τῶν Μετᾰποντῐ́ων tôn Metapontíōn
Dative	τῷ Μετᾰποντῐ́ῳ tôi Metapontíōi	τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν toîn Metapontíoin	τοῖς Μετᾰποντῐ́οις toîs Metapontíois
Accusative	τὸν Μετᾰπόντῐον tòn Metapóntion	τὼ Μετᾰποντῐ́ω tṑ Metapontíō	τοὺς Μετᾰποντῐ́ους toùs Metapontíous
Vocative	Μετᾰπόντῐε Metapóntie	Μετᾰποντῐ́ω Metapontíō	Μετᾰπόντῐοι Metapóntioi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• Μεταποντῖνος (Metapontînos)

Descendants

• Greek: Μεταπόντιος (Metapóntios)

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,017