Μιθραφέρνης

Ancient Greek

Etymology

From Old Persian *Miθrafarnāh.

Proper noun

Μιθραφέρνης • (Mithraphérnēs) m (genitive Μιθραφέρνου); second declension

1. a male given name from Old Persian Mithraphernes

Inflection

First declension of ὁ Μιθραφέρνης; τοῦ Μιθραφέρνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Μιθραφέρνης ho Mithraphérnēs	τὼ Μιθραφέρνᾱ tṑ Mithraphérnā	οἱ Μιθραφέρναι hoi Mithraphérnai
Genitive	τοῦ Μιθραφέρνου toû Mithraphérnou	τοῖν Μιθραφέρναιν toîn Mithraphérnain	τῶν Μιθραφερνῶν tôn Mithraphernôn
Dative	τῷ Μιθραφέρνῃ tôi Mithraphérnēi	τοῖν Μιθραφέρναιν toîn Mithraphérnain	τοῖς Μιθραφέρναις toîs Mithraphérnais
Accusative	τὸν Μιθραφέρνην tòn Mithraphérnēn	τὼ Μιθραφέρνᾱ tṑ Mithraphérnā	τοὺς Μιθραφέρνᾱς toùs Mithraphérnās
Vocative	Μιθραφέρνη Mithraphérnē	Μιθραφέρνᾱ Mithraphérnā	Μιθραφέρναι Mithraphérnai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: Μιθραφέρνης (Mithraférnis)
• → Latin: Mithraphernēs