Ancient Greek

edit

Etymology

edit

πᾰμ- (pam-) +‎ μένω (ménō) +‎ -ης (-ēs)

Pronunciation

edit
 

Proper noun

edit

Πᾰμμένης (Pamménēsm (genitive Πᾰμμένους or Πᾰμμένου, variously declined); third declension, first declension

  1. a male given name
    • 1st century B.C.E., Revue des Études Anciennes 32.5.6–7, (Athens):[1]
      Ἐκ τοῦ Μητρώου· ἀγαθὴ τύχη, ἐπὶ Παμμένου, Μουνιχίωνος τετράδι, Ξενοφῶν Θριάσιος εἶπεν·
      Ek toû Mētrṓou; agathḕ túkhē, epì Pamménou, Mounikhíōnos tetrádi, Xenophôn Thriásios eîpen;

Declension

edit

Descendants

edit
  • French: Pamménès
  • Latin: Pammenēs

Further reading

edit