άγνωστος

See also: ἄγνωστος

Greek

Etymology

Ιnherited from Ancient Greek ἄγνωστος (ágnōstos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.ɣno.stos/
• Hyphenation: ά‧γνω‧στος

Adjective

άγνωστος • (ágnostos) m (feminine άγνωστη, neuter άγνωστο), also, formal feminine: άγνωστος as in the ancient ἄγνωστος (ágnōstos)

1. unknown, strange

   Antonym: γνωστός (gnostós)

   μνημείο του άγνωστου στρατιώτη ― mnimeío tou ágnostou stratióti ― memorial to the unknown soldier

Declension

Also, formal feminine: άγνωστος and genitive singular αγνώστου as in the ancient declension of ἄγνωστος (ágnōstos)

Declension of άγνωστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άγνωστος •	άγνωστη •	άγνωστο •	άγνωστοι •	άγνωστες •	άγνωστα •
genitive	άγνωστου •	άγνωστης •	άγνωστου •	άγνωστων •	άγνωστων •	άγνωστων •
accusative	άγνωστο •	άγνωστη •	άγνωστο •	άγνωστους •	άγνωστες •	άγνωστα •
vocative	άγνωστε •	άγνωστη •	άγνωστο •	άγνωστοι •	άγνωστες •	άγνωστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άγνωστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άγνωστος, etc.)

Synonyms

• (abbreviation) άγν. (ágn.)

Related terms

• αγνώριστος (agnóristos, “unrecognisable”) from γνωρίζω (gnorízo, “recognize”)
• άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
• αγνωστικός m (agnostikós, “agnostic”)

• and see: γνωστός (gnostós, “known”), γνώση f (gnósi, “knowledge”), γνώμη f (gnómi, “opinion”) & γνωρίζω (gnorízo, “know”)

Noun

άγνωστος • (ágnostos) m (plural άγνωστοι)

1. stranger (a person one does not know)
2. (mathematics) unknown

Declension

Declension of άγνωστος

	singular	plural
nominative	άγνωστος •	άγνωστοι •
genitive	αγνώστου •	αγνώστων •
accusative	άγνωστο •	αγνώστους •
vocative	άγνωστε •	άγνωστοι •