άνδρας

Greek

Alternative forms

• άντρας (ántras) (more frequent in spoken language)

Etymology

Learned influence on άντρας (ántras), with ⟨νδ⟩ as in the ἄνδρα (ándra), accusative singular of ἀνήρ (anḗr) pronounced in Modern Greek as [nð]. Compare to the pronunciation of the inherited άντρας (ántras).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈan.ðɾas/
• Hyphenation: άν‧δρας

Noun

άνδρας • (ándras) m (plural άνδρες)

1. a more formal alternative of άντρας (ántras)

Declension

Declension of άνδρας

	singular	plural
nominative	άνδρας •	άνδρες •
genitive	άνδρα •	ανδρών •
accusative	άνδρα •	άνδρες •
vocative	άνδρα •	άνδρες •

Coordinate terms

• Ancient Greek: ἄρσην (ársēn, “male”)
• αρσενικός (arsenikós, “masculine, male”) (grammatical and biological gender)

see: Appendix:Greek vocabulary/Family

Related terms

• and see: άντρας m (ántras, “man”)
• ανανδρία f (anandría, “unmanliness, cowardice”)
• ανδραγάθημα n (andragáthima, “act of prowess”)
• ανδραγαθία f (andragathía, “bravery”)
• ανδραγαθώ (andragathó, “to fight bravely”)
• ανδραποδίζω (andrapodízo, “to enslave”)
• ανδραποδισμός m (andrapodismós, “enslavement”)
• ανδράποδο n (andrápodo, “slave”)
• ανδρεία f (andreía, “bravery”)
• ανδρείκελο f (andreíkelo, “puppet, dummy”)
• ανδρείος (andreíos, “brave”, adjective)
• ανδριάντας m (andriántas, “statue”)
• ανδρικός (andrikós, “male, masculine”, adjective)
• ανδρισμός m (andrismós, “masculinity, manhood”)
• ανδρογυναίκα f (androgynaíka, “amazon”)
• ανδρόγυνο n (andrógyno, “man and wife”)
• ανδρόγυνος m (andrógynos, “hermaphodite”)
• ανδροκρατία f (androkratía, “male domination”)
• ανδροκρατούμαι (androkratoúmai, “to be male dominated”)
• ανδροκρατούμενος (androkratoúmenos, “male dominated”)
• ανδρόπαυση f (andrópafsi, “male menopause”)
• ανδροπρέπεια f (androprépeia, “manliness”)
• ανδροπρεπής (androprepís, “manly”, adjective)
• ανδρώνομαι (andrónomai, “to reach manhood, to mature”)
• αντρίκειος (antríkeios, “courageous, manly”, adjective)

 

Further reading

• άνδρας on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el