αγκυλώνω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀγκυλώνω (ankulṓnō), from Koine Greek ἀγκυλόω (ankulóō); equivalent to αγκύλος (agkýlos, “needle-shaped thorn”) +‎ -ώνω (-óno).

Pronunciation

• IPA^(key): /aŋ.ɟiˈlo.no/
• Hyphenation: α‧γκυ‧λώ‧νω

Verb

αγκυλώνω • (agkylóno) (past αγκύλωσα, passive αγκυλώνομαι)

1. to sting, prick, prickle
2. to hurt (with words)

Conjugation

αγκυλώνω   αγκυλώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αγκυλώνω	αγκυλώσω	αγκυλώνομαι	αγκυλωθώ
2 sg	αγκυλώνεις	αγκυλώσεις	αγκυλώνεσαι	αγκυλωθείς
3 sg	αγκυλώνει	αγκυλώσει	αγκυλώνεται	αγκυλωθεί
1 pl	αγκυλώνουμε, [‑ομε]	αγκυλώσουμε, [‑ομε]	αγκυλωνόμαστε	αγκυλωθούμε
2 pl	αγκυλώνετε	αγκυλώσετε	αγκυλώνεστε, αγκυλωνόσαστε	αγκυλωθείτε
3 pl	αγκυλώνουν(ε)	αγκυλώσουν(ε)	αγκυλώνονται	αγκυλωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αγκύλωνα	αγκύλωσα	αγκυλωνόμουν(α)	αγκυλώθηκα
2 sg	αγκύλωνες	αγκύλωσες	αγκυλωνόσουν(α)	αγκυλώθηκες
3 sg	αγκύλωνε	αγκύλωσε	αγκυλωνόταν(ε)	αγκυλώθηκε
1 pl	αγκυλώναμε	αγκυλώσαμε	αγκυλωνόμασταν, (‑όμαστε)	αγκυλωθήκαμε
2 pl	αγκυλώνατε	αγκυλώσατε	αγκυλωνόσασταν, (‑όσαστε)	αγκυλωθήκατε
3 pl	αγκύλωναν, αγκυλώναν(ε)	αγκύλωσαν, αγκυλώσαν(ε)	αγκυλώνονταν, (αγκυλωνόντουσαν)	αγκυλώθηκαν, αγκυλωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αγκυλώνω ➤	θα αγκυλώσω ➤	θα αγκυλώνομαι ➤	θα αγκυλωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αγκυλώνεις, …	θα αγκυλώσεις, …	θα αγκυλώνεσαι, …	θα αγκυλωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αγκυλώσει   έχω, έχεις, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αγκυλωθεί   είμαι, είσαι, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αγκυλώσει   είχα, είχες, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αγκυλωθεί   ήμουν, ήσουν, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αγκυλώσει   θα έχω, θα έχεις, … αγκυλωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αγκυλωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αγκύλωνε	αγκύλωσε	—	αγκυλώσου
2 pl	αγκυλώνετε	αγκυλώστε	αγκυλώνεστε	αγκυλωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αγκυλώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αγκυλώσει ➤		αγκυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αγκυλώσει		αγκυλωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: αγκύλος (agkýlos, “curved, hooked”, adjective)