ακαταδίωκτος

Greek

Alternative forms

• ακαταδίωχτος (akatadíochtos)

Adjective

ακαταδίωκτος • (akatadíoktos) m (feminine ακαταδίωκτη, neuter ακαταδίωκτο)

1. not pursued, unchased

   Synonym: ακυνήγητος (akynígitos)

   Antonym: κυνηγημένος (kynigiménos)

2. (law) immune, not prosecuted

Declension

Declension of ακαταδίωκτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαταδίωκτος •	ακαταδίωκτη •	ακαταδίωκτο •	ακαταδίωκτοι •	ακαταδίωκτες •	ακαταδίωκτα •
genitive	ακαταδίωκτου •	ακαταδίωκτης •	ακαταδίωκτου •	ακαταδίωκτων •	ακαταδίωκτων •	ακαταδίωκτων •
accusative	ακαταδίωκτο •	ακαταδίωκτη •	ακαταδίωκτο •	ακαταδίωκτους •	ακαταδίωκτες •	ακαταδίωκτα •
vocative	ακαταδίωκτε •	ακαταδίωκτη •	ακαταδίωκτο •	ακαταδίωκτοι •	ακαταδίωκτες •	ακαταδίωκτα •

Related terms

• see: κατάδικος m or f (katádikos, “convict”)