ανεπαίσθητος

See also: ἀνεπαίσθητος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀνεπαίσθητος (anepaísthētos).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.neˈpe.sθi.tos/
• Hyphenation: α‧νε‧παί‧σθη‧τος

Adjective

ανεπαίσθητος • (anepaísthitos) m (feminine ανεπαίσθητη, neuter ανεπαίσθητο)

1. imperceptible

Declension

Declension of ανεπαίσθητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαίσθητος •	ανεπαίσθητη •	ανεπαίσθητο •	ανεπαίσθητοι •	ανεπαίσθητες •	ανεπαίσθητα •
genitive	ανεπαίσθητου •	ανεπαίσθητης •	ανεπαίσθητου •	ανεπαίσθητων •	ανεπαίσθητων •	ανεπαίσθητων •
accusative	ανεπαίσθητο •	ανεπαίσθητη •	ανεπαίσθητο •	ανεπαίσθητους •	ανεπαίσθητες •	ανεπαίσθητα •
vocative	ανεπαίσθητε •	ανεπαίσθητη •	ανεπαίσθητο •	ανεπαίσθητοι •	ανεπαίσθητες •	ανεπαίσθητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεπαίσθητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεπαίσθητος, etc.)

Derived terms

• ανεπαίσθητα (anepaísthita, adverb)
• ανεπαισθήτως (anepaisthítos, adverb) (older form, learned)

Related terms

• αισθητικός (aisthitikós, “sensory, aesthetic; beautician”)
• αισθητός (aisthitós, “perceptible”)

• and see: αισθάνομαι (aisthánomai, “feel, sense”)

References

• ανεπαίσθητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language