ανεπαρκής

Greek

Etymology

αν- (an-) privative + επαρκής (eparkís, “sufficient, adequate”), calque of English insufficient. First attested 1856.

Pronunciation

• IPA^(key): /anepaɾˈcis/
• Hyphenation: αν‧ε‧παρ‧κής
• Homophone: ανεπαρκείς (aneparkeís)

Adjective

ανεπαρκής • (aneparkís) m (feminine ανεπαρκής, neuter ανεπαρκές)

1. insufficient, inadequate, scarce (not as much as meets requirements)

   Ο αριθμός ενδιαφερόμενων ήταν ανεπαρκής για να δημιουργηθεί νέο θέμα στο πανεπιστήμιο.

   O arithmós endiaferómenon ítan aneparkís gia na dimiourgitheí néo théma sto panepistímio.

   The number of those interested was insufficient for a new subject to be created in the university.

   1. lame, feeble (excuse)
2. incompetent, unable, unfit (not as good as necessary)

   Οι δύο τους ήταν ανεπαρκείς γονείς.

   Oi dýo tous ítan aneparkeís goneís.

   They were both unfit parents.

Declension

Declension of ανεπαρκής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκής •	ανεπαρκής •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
genitive	ανεπαρκούς •	ανεπαρκούς •	ανεπαρκούς •	ανεπαρκών •	ανεπαρκών •	ανεπαρκών •
accusative	ανεπαρκή •	ανεπαρκή •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
vocative	ανεπαρκή • / ανεπαρκής •	ανεπαρκής •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεπαρκής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεπαρκής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκέστερος •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστεροι •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
genitive	ανεπαρκέστερου •	ανεπαρκέστερης •	ανεπαρκέστερου •	ανεπαρκέστερων •	ανεπαρκέστερων •	ανεπαρκέστερων •
accusative	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστερους •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
vocative	ανεπαρκέστερε •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστεροι •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ανεπαρκέστερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκέστατος •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατοι •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •
genitive	ανεπαρκέστατου •	ανεπαρκέστατης •	ανεπαρκέστατου •	ανεπαρκέστατων •	ανεπαρκέστατων •	ανεπαρκέστατων •
accusative	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατους •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •
vocative	ανεπαρκέστατε •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατοι •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •

Synonyms

• (insufficient): λιγοστός (ligostós, “little, meager”)
• (incompetent, unfit): ανίκανος (aníkanos, “incompetent, unfit, unable”), αναρμόδιος (anarmódios, “incompetent, unfit”)

Antonyms

• (antonym(s) of “insufficient”): αρκετός (arketós, “enough”), κάμποσος (kámposos, “enough”), μπόλικος (bólikos, “plenty”)
• (antonym(s) of “incompetent, unfit”): ικανός (ikanós, “able”), αρμόδιος (armódios, “competent”)

Derived terms

• ανεπαρκώς (aneparkós, “insufficiently”) (adverb)

Related terms

• ανεπάρκεια f (anepárkeia, “insufficiency, inadequacy”)