αξιωματικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀξιωματικός (axiōmatikós), in turn from ἀξίωμα (axíōma, “rank, importance”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ksi.o.ma.tiˈkos/
• Rhymes: -os
• Hyphenation: α‧ξι‧ω‧μα‧τι‧κός

Adjective

αξιωματικός • (axiomatikós) m (feminine αξιωματική, neuter αξιωματικό)

1. authoritative, conclusive, axiomatic

Declension

Declension of αξιωματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αξιωματικός •	αξιωματική •	αξιωματικό •	αξιωματικοί •	αξιωματικές •	αξιωματικά •
genitive	αξιωματικού •	αξιωματικής •	αξιωματικού •	αξιωματικών •	αξιωματικών •	αξιωματικών •
accusative	αξιωματικό •	αξιωματική •	αξιωματικό •	αξιωματικούς •	αξιωματικές •	αξιωματικά •
vocative	αξιωματικέ •	αξιωματική •	αξιωματικό •	αξιωματικοί •	αξιωματικές •	αξιωματικά •

Related terms

• αξιωματικά (axiomatiká, “conclusively, authoritatively”, adverb)

Noun

αξιωματικός • (axiomatikós) m (plural αξιωματικοί)

1. (military) officer
2. (nautical) mate
3. (chess) bishop

   Synonym: τρελός (trelós)

Declension

Declension of αξιωματικός

	singular	plural
nominative	αξιωματικός •	αξιωματικοί •
genitive	αξιωματικού •	αξιωματικών •
accusative	αξιωματικό •	αξιωματικούς •
vocative	αξιωματικέ •	αξιωματικοί •

Coordinate terms

• Appendix:Greek military ranks

Derived terms

• έφεδρος αξιωματικός m (éfedros axiomatikós, “reserve officer”)

Related terms

• see: αξίωση f (axíosi, “demand, claim”)

See also

Chess pieces in Greek · πεσσοί (pessoí) (layout · text)
βασιλιάς (vasiliás)	βασίλισσα (vasílissa)	πύργος (pýrgos)	αξιωματικός (axiomatikós), τρελός (trelós)	ίππος (íppos)	στρατιώτης (stratiótis), πιόνι (pióni)

Descendants

→ Aromanian: axiumatico