απεχθάνομαι

Greek

From Ancient Greek ἀπεχθάνομαι (apekhthánomai, “I am hated”) also with transitive sense since Hellenistic times. From ἀπεχθής (apekhthḗs, “hateful”) from ἀπ(ό) (“with emphasizing sense”) + ἔχθος n (ékhthos, “hatred”). Morphologically απ- + εχθ‑ + ‑άνομαι.

απεχθάνομαι • (apechthánomai) deponent found only in the present and imperfect tenses

απεχθάνομαι (deponent defective verb)

	Passive voice ➤ — Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	απεχθάνομαι	απεχθανόμουν(α)	θα απεχθάνομαι
2 sg	απεχθάνεσαι	απεχθανόσουν(α)	θα απεχθάνεσαι
3 sg	απεχθάνεται	απεχθανόταν(ε)	θα απεχθάνεται

1 pl	απεχθανόμαστε	απεχθανόμασταν, (‑όμαστε)	θα απεχθανόμαστε
2 pl	απεχθάνεστε, απεχθανόσαστε	απεχθανόσασταν, (‑όσαστε)	θα απεχθάνεστε, θα απεχθανόσαστε
3 pl	απεχθάνονται	απεχθάνονταν, (απεχθανόντουσαν)	θα απεχθάνονται


Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	—	απεχθάνεστε

Other forms	Present participle ➤	Perfect participle ➤
	—	—


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.