|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
απολυμαίνω
|
απολυμάνω
|
απολυμαίνομαι
|
απολυμανθώ
|
2 sg
|
απολυμαίνεις
|
απολυμάνεις
|
απολυμαίνεσαι
|
απολυμανθείς
|
3 sg
|
απολυμαίνει
|
απολυμάνει
|
απολυμαίνεται
|
απολυμανθεί
|
|
1 pl
|
απολυμαίνουμε, [‑ομε]
|
απολυμάνουμε, [‑ομε]
|
απολυμαινόμαστε
|
απολυμανθούμε
|
2 pl
|
απολυμαίνετε
|
απολυμάνετε
|
απολυμαίνεστε, απολυμαινόσαστε
|
απολυμανθείτε
|
3 pl
|
απολυμαίνουν(ε)
|
απολυμάνουν(ε)
|
απολυμαίνονται
|
απολυμανθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
απολύμαινα
|
απολύμανα
|
απολυμαινόμουν(α)
|
απολυμάνθηκα
|
2 sg
|
απολύμαινες
|
απολύμανες
|
απολυμαινόσουν(α)
|
απολυμάνθηκες
|
3 sg
|
απολύμαινε
|
απολύμανε
|
απολυμαινόταν(ε)
|
απολυμάνθηκε
|
|
1 pl
|
απολυμαίναμε
|
απολυμάναμε
|
απολυμαινόμασταν, (‑όμαστε)
|
απολυμανθήκαμε
|
2 pl
|
απολυμαίνατε
|
απολυμάνατε
|
απολυμαινόσασταν, (‑όσαστε)
|
απολυμανθήκατε
|
3 pl
|
απολύμαιναν, απολυμαίναν(ε)
|
απολύμαναν, απολυμάναν(ε)
|
απολυμαίνονταν, (απολυμαινόντουσαν)
|
απολυμάνθηκαν, απολυμανθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα απολυμαίνω ➤
|
θα απολυμάνω ➤
|
θα απολυμαίνομαι ➤
|
θα απολυμανθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα απολυμαίνεις, …
|
θα απολυμάνεις, …
|
θα απολυμαίνεσαι, …
|
θα απολυμανθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … απολυμάνει έχω, έχεις, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … απολυμανθεί είμαι, είσαι, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … απολυμάνει είχα, είχες, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … απολυμανθεί ήμουν, ήσουν, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … απολυμάνει θα έχω, θα έχεις, … απολυμασμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … απολυμανθεί θα είμαι, θα είσαι, … απολυμασμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
απολύμαινε
|
απολύμανε
|
—
|
απολυμάνσου
|
2 pl
|
απολυμαίνετε
|
απολυμάνετε
|
απολυμαίνεστε
|
απολυμανθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
απολυμαίνοντας ➤
|
απολυμαινόμενος, ‑η, ‑ο ➤
|
Perfect participle➤
|
έχοντας απολυμάνει ➤
|
απολυμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
απολυμάνει
|
απολυμανθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|