αριβάρω

Greek

Etymology

Borrowed from Italian arrivare + -ω.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɾiˈva.ɾo/
• Hyphenation: α‧ρι‧βά‧ρω

Verb

αριβάρω • (ariváro) (past αριβάρισα, passive —)

1. (shipping) to arrive
2. (ironic) to arrive — but unwanted

Conjugation

αριβάρω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αριβάρω	αριβάρω
2 sg	αριβάρεις	αριβάρεις
3 sg	αριβάρει	αριβάρει
1 pl	αριβάρουμε, [‑ομε]	αριβάρουμε, [‑ομε]
2 pl	αριβάρετε	αριβάρετε
3 pl	αριβάρουν(ε)	αριβάρουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αριβάριζα	αριβάρισα
2 sg	αριβάριζες	αριβάρισες
3 sg	αριβάριζε	αριβάρισε
1 pl	αριβάραμε	αριβάραμε
2 pl	αριβάρατε	αριβάρατε
3 pl	αριβάριζαν, αριβάραν(ε)	αριβάρισαν, αριβάραν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αριβάρω ➤	θα αριβάρω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αριβάρεις, …	θα αριβάρεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αριβάρει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αριβάρει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αριβάρει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αριβάριζε	αριβάρισε
2 pl	αριβάρετε	αριβάρετε
Other forms
Active present participle ➤	αριβάροντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αριβάρει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αριβάρει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αριβισμός m (arivismós, “pushiness”)
• αριβίστας m (arivístas, “arriviste, upstart”)
• αριβιστής m (arivistís, “arriviste, upstart”)
• αριβιστικός (arivistikós)
• αριβίστρια f (arivístria, “arriviste, upstart”)