ασθενής

See also: ἀσθενής

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀσθενής (asthenḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.sθeˈnis/
• Hyphenation: α‧σθε‧νής

Adjective

ασθενής • (asthenís) m (feminine ασθενής, neuter ασθενές)

1. sick, ill

   Synonym: άρρωστος (árrostos)

2. feeble, weak, poorly

   Synonyms: αδύναμος (adýnamos), ελαφρύς (elafrýs), ανίσχυρος (aníschyros)

Declension

Declension of ασθενής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασθενής •	ασθενής •	ασθενές •	ασθενείς •	ασθενείς •	ασθενή •
genitive	ασθενούς •	ασθενούς •	ασθενούς •	ασθενών •	ασθενών •	ασθενών •
accusative	ασθενή •	ασθενή •	ασθενές •	ασθενείς •	ασθενείς •	ασθενή •
vocative	ασθενή • / ασθενής •	ασθενής •	ασθενές •	ασθενείς •	ασθενείς •	ασθενή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασθενής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασθενής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασθενέστερος •	ασθενέστερη •	ασθενέστερο •	ασθενέστεροι •	ασθενέστερες •	ασθενέστερα •
genitive	ασθενέστερου •	ασθενέστερης •	ασθενέστερου •	ασθενέστερων •	ασθενέστερων •	ασθενέστερων •
accusative	ασθενέστερο •	ασθενέστερη •	ασθενέστερο •	ασθενέστερους •	ασθενέστερες •	ασθενέστερα •
vocative	ασθενέστερε •	ασθενέστερη •	ασθενέστερο •	ασθενέστεροι •	ασθενέστερες •	ασθενέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ασθενέστερος", etc)

Related terms

• see: ασθένεια f (asthéneia, “illness”)

Noun

ασθενής • (asthenís) m or f (plural ασθενείς)

1. (medicine) patient (a person receiving medical treatment)

Declension

Declension of ασθενής

	singular	plural
nominative	ασθενής •	ασθενείς •
genitive	ασθενή •,  ασθενούς •	ασθενών •
accusative	ασθενή •	ασθενείς •
vocative	ασθενή •	ασθενείς •

Related terms

• εξωτερικός ασθενής m (exoterikós asthenís, “outpatient”)