βαλλόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bal.ló.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /balˈlo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βalˈlo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /valˈlo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vaˈlo.me.nos/

Participle

βαλλόμενος • (ballómenos) m (feminine βαλλομένη, neuter βαλλόμενον); first/third declension

present mediopassive participle of βάλλω (bállō)

Declension

First and second declension of βᾰλλόμενος; βᾰλλομένη; βᾰλλόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βᾰλλόμενος ballómenos	βᾰλλομένη balloménē	βᾰλλόμενον ballómenon	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλομένᾱ balloménā	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλόμενοι ballómenoi	βᾰλλόμεναι ballómenai	βᾰλλόμενᾰ ballómena
Genitive	βᾰλλομένου balloménou	βᾰλλομένης balloménēs	βᾰλλομένου balloménou	βᾰλλομένοιν balloménoin	βᾰλλομέναιν balloménain	βᾰλλομένοιν balloménoin	βᾰλλομένων balloménōn	βᾰλλομένων balloménōn	βᾰλλομένων balloménōn
Dative	βᾰλλομένῳ balloménōi	βᾰλλομένῃ balloménēi	βᾰλλομένῳ balloménōi	βᾰλλομένοιν balloménoin	βᾰλλομέναιν balloménain	βᾰλλομένοιν balloménoin	βᾰλλομένοις balloménois	βᾰλλομέναις balloménais	βᾰλλομένοις balloménois
Accusative	βᾰλλόμενον ballómenon	βᾰλλομένην balloménēn	βᾰλλόμενον ballómenon	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλομένᾱ balloménā	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλομένους balloménous	βᾰλλομένᾱς balloménās	βᾰλλόμενᾰ ballómena
Vocative	βᾰλλόμενε ballómene	βᾰλλομένη balloménē	βᾰλλόμενον ballómenon	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλομένᾱ balloménā	βᾰλλομένω balloménō	βᾰλλόμενοι ballómenoi	βᾰλλόμεναι ballómenai	βᾰλλόμενᾰ ballómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βᾰλλομένως balloménōs			βᾰλλομενώτερος ballomenṓteros			βᾰλλομενώτᾰτος ballomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.