βοτανικός

Ancient Greek

Etymology

From βοτάνη (botánē, “herb”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bo.ta.ni.kós/ → /βo.ta.niˈkos/ → /vo.ta.niˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bo.ta.ni.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bo.ta.niˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βo.ta.niˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vo.ta.niˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vo.ta.niˈkos/

Adjective

βοτᾰνῐκός • (botanikós) m (feminine βοτᾰνῐκή, neuter βοτᾰνῐκόν); first/second declension

1. pertaining to herbs
2. pertaining to herbal remedies
3. (nominalized, masculine plural) herb-gatherers
4. (Byzantine, nominalized, masculine) vegan hermit

Declension

First and second declension of βοτᾰνῐκός; βοτᾰνῐκή; βοτᾰνῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βοτᾰνῐκός botanikós	βοτᾰνῐκή botanikḗ	βοτᾰνῐκόν botanikón		βοτᾰνῐκώ botanikṓ	βοτᾰνῐκᾱ́ botanikā́	βοτᾰνῐκώ botanikṓ		βοτᾰνῐκοί botanikoí	βοτᾰνῐκαί botanikaí	βοτᾰνῐκᾰ́ botaniká
Genitive		βοτᾰνῐκοῦ botanikoû	βοτᾰνῐκῆς botanikês	βοτᾰνῐκοῦ botanikoû		βοτᾰνῐκοῖν botanikoîn	βοτᾰνῐκαῖν botanikaîn	βοτᾰνῐκοῖν botanikoîn		βοτᾰνῐκῶν botanikôn	βοτᾰνῐκῶν botanikôn	βοτᾰνῐκῶν botanikôn
Dative		βοτᾰνῐκῷ botanikôi	βοτᾰνῐκῇ botanikêi	βοτᾰνῐκῷ botanikôi		βοτᾰνῐκοῖν botanikoîn	βοτᾰνῐκαῖν botanikaîn	βοτᾰνῐκοῖν botanikoîn		βοτᾰνῐκοῖς botanikoîs	βοτᾰνῐκαῖς botanikaîs	βοτᾰνῐκοῖς botanikoîs
Accusative		βοτᾰνῐκόν botanikón	βοτᾰνῐκήν botanikḗn	βοτᾰνῐκόν botanikón		βοτᾰνῐκώ botanikṓ	βοτᾰνῐκᾱ́ botanikā́	βοτᾰνῐκώ botanikṓ		βοτᾰνῐκούς botanikoús	βοτᾰνῐκᾱ́ς botanikā́s	βοτᾰνῐκᾰ́ botaniká
Vocative		βοτᾰνῐκέ botaniké	βοτᾰνῐκή botanikḗ	βοτᾰνῐκόν botanikón		βοτᾰνῐκώ botanikṓ	βοτᾰνῐκᾱ́ botanikā́	βοτᾰνῐκώ botanikṓ		βοτᾰνῐκοί botanikoí	βοτᾰνῐκαί botanikaí	βοτᾰνῐκᾰ́ botaniká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βοτᾰνῐκῶς botanikôs				βοτᾰνῐκώτερος botanikṓteros				βοτᾰνῐκώτᾰτος botanikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• Greek: βοτανικός (votanikós)
• → Esperanto: botaniko
• → Latin: botanicus
  • → Catalan: botànic (learned)
  • → Czech: botanik
  • → Danish: botanik
  • → Dutch: botanicus
  • → English: botanic
  • → French: botanique
  • → German: Botanik
  • → Italian: botanico
  • → Luxembourgish: Botanik
  • → Occitan: botanic
  • → Polish: botanik
  • → Portuguese: botânico
  • → Romanian: botanic
  • → Spanish: botánico
  • → Swedish: botanik

Further reading

• βοτανικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βοτανικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• βοτανικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “βοτανικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “βοτανικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek βοτανικός (botanikós), from βοτάνη (botánē, “herb, pasture”), from βόσκω (bóskō, “to graze”).

Adjective

βοτανικός • (votanikós) m (feminine βοτανική, neuter βοτανικό)

1. botanical

Declension

Declension of βοτανικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βοτανικός •	βοτανική •	βοτανικό •	βοτανικοί •	βοτανικές •	βοτανικά •
genitive	βοτανικού •	βοτανικής •	βοτανικού •	βοτανικών •	βοτανικών •	βοτανικών •
accusative	βοτανικό •	βοτανική •	βοτανικό •	βοτανικούς •	βοτανικές •	βοτανικά •
vocative	βοτανικέ •	βοτανική •	βοτανικό •	βοτανικοί •	βοτανικές •	βοτανικά •