βροχή

Ancient Greek

Etymology

From βρέχω (brékhō, “to rain”) +‎ -η (-ē, abstract noun suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /βroˈçi/ → /vroˈçi/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /broˈkʰe̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βroˈçi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vroˈçi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vroˈçi/

Noun

βροχή • (brokhḗ) f (genitive βροχῆς); first declension (Koine)

1. (Koine) rain

Inflection

First declension of ἡ βροχή; τῆς βροχῆς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ βροχή hē brokhḗ	τὼ βροχᾱ́ tṑ brokhā́	αἱ βροχαί hai brokhaí
Genitive	τῆς βροχῆς tês brokhês	τοῖν βροχαῖν toîn brokhaîn	τῶν βροχῶν tôn brokhôn
Dative	τῇ βροχῇ têi brokhêi	τοῖν βροχαῖν toîn brokhaîn	ταῖς βροχαῖς taîs brokhaîs
Accusative	τὴν βροχήν tḕn brokhḗn	τὼ βροχᾱ́ tṑ brokhā́	τᾱ̀ς βροχᾱ́ς tā̀s brokhā́s
Vocative	βροχή brokhḗ	βροχᾱ́ brokhā́	βροχαί brokhaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: βροχή (vrochí)
• Mariupol Greek: вруши́ (vruší)

Further reading

• “βροχή”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βροχή”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βροχή in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• βροχή in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “βροχή”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek βροχή (brokhḗ, “rain”).

Pronunciation

• IPA^(key): /vɾoˈçi/
• Hyphenation: βρο‧χή

Noun

βροχή • (vrochí) f (plural βροχές)

1. rain, shower

   Το χώμα ρουφούσε διψασμένο τις πρώτες σταγόνες της φθινοπωρινής βροχής.

   To chóma roufoúse dipsasméno tis prótes stagónes tis fthinoporinís vrochís.

   The thirsty earth drank in the first drops of the autumn rain.

   η περίοδος των βροχών ― i períodos ton vrochón ― the period of the rains (the rainy season)

   βροχή από πέτρες ― vrochí apó pétres ― a rain of stones

   βροχή μετεωριτών ― vrochí meteoritón ― meteor shower

Declension

Declension of βροχή

	singular	plural
nominative	βροχή •	βροχές •
genitive	βροχής •	βροχών •
accusative	βροχή •	βροχές •
vocative	βροχή •	βροχές •

Related terms

• αλεξιβρόχιο n (alexivróchio, “umbrella”)
• βρεγμένος (vregménos, “wet”)
• βρέχω (vrécho, “to wet”)
• βρέχει ο ουρανός (vréchei o ouranós, “it's raining”)
• βροχερός (vrocherós, “rainy”)
• βροχηδόν (vrochidón, “like rain”)
• βρόχινος (vróchinos, “pluvious”)
• βροχο- (vrocho-, “pertaining to rain or rainfall”)
• βροχόμετρο n (vrochómetro, “rain gauge”)
• βροχόνερο n (vrochónero, “rainwater”)
• βροχοποιός m (vrochopoiós, “rainmaker”)
• βροχόπτωση f (vrochóptosi, “rainfall”)
• όξινος βροχή (óxinos vrochí, “acid rain”)

Further reading

• βροχή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language