γευστικός
Greek
editEtymology
editLearned borrowing from Ancient Greek γευστικός (geustikós), from γεῦσις (geûsis) + -τῐκός (-tikós), from γεύομαι (geúomai) + -σις (-sis).[1]
Pronunciation
editAdjective
editγευστικός • (gefstikós) m (feminine γευστική, neuter γευστικό)
Declension
editDeclension of γευστικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | γευστικός • | γευστική • | γευστικό • | γευστικοί • | γευστικές • | γευστικά • |
| genitive | γευστικού • | γευστικής • | γευστικού • | γευστικών • | γευστικών • | γευστικών • |
| accusative | γευστικό • | γευστική • | γευστικό • | γευστικούς • | γευστικές • | γευστικά • |
| vocative | γευστικέ • | γευστική • | γευστικό • | γευστικοί • | γευστικές • | γευστικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γευστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γευστικός, etc.) | |||||
References
edit- ^ γευστικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language