διάγραμμα

Ancient Greek

Etymology

δια- (dia-) +‎ γράμμα (grámma), from γράφω (gráphō, “I write”) +‎ -μα (-ma, result noun suffix).

Noun

διάγραμμα • (diágramma) n (genitive διαγράμματος); third declension

1. That which is marked out in lines, plan, diagram.

References

• διάγραμμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• διάγραμμα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• διάγραμμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διάγραμμα in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2021)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • diagram idem, page 221.
  • figure idem, page 319.

---

Greek

Noun

διάγραμμα • (diágramma) n (plural διαγράμματα)

1. diagram

Declension

declension of διάγραμμα

	singular	plural
nominative	διάγραμμα •	διαγράμματα •
genitive	διαγράμματος •	διαγραμμάτων •
accusative	διάγραμμα •	διαγράμματα •
vocative	διάγραμμα •	διαγράμματα •