διαιρεμένος

Greek

Alternative forms

• διηρημένος (diiriménos) (very formal)

Etymology

Perfect participle of διαιρούμαι (diairoúmai), passive voice of διαιρώ (“divide”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.e.ɾeˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧αι‧ρε‧μέ‧νος

Participle

διαιρεμένος • (diaireménos) m (feminine διαιρεμένη, neuter διαιρεμένο)

1. divided

Declension

Declension of διαιρεμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαιρεμένος •	διαιρεμένη •	διαιρεμένο •	διαιρεμένοι •	διαιρεμένες •	διαιρεμένα •
genitive	διαιρεμένου •	διαιρεμένης •	διαιρεμένου •	διαιρεμένων •	διαιρεμένων •	διαιρεμένων •
accusative	διαιρεμένο •	διαιρεμένη •	διαιρεμένο •	διαιρεμένους •	διαιρεμένες •	διαιρεμένα •
vocative	διαιρεμένε •	διαιρεμένη •	διαιρεμένο •	διαιρεμένοι •	διαιρεμένες •	διαιρεμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαιρεμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαιρεμένος, etc.)