διηρημένος

See also: διῃρημένος

Greek

Alternative forms

• διαιρεμένος (diaireménos) (standard)

Etymology

The ancient Ancient Greek διῃρημένος (diēirēménos), as formal variant of the modern διαιρεμένος (diaireménos). Perfect participle of διαιρούμαι (diairoúmai), passive voice of διαιρώ (“divide”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.i.ɾiˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧η‧ρη‧μέ‧νος

Participle

διηρημένος • (diiriménos) m (feminine διηρημένη, neuter διηρημένο)

1. (formal) Alternative form of διαιρεμένος (diaireménos): divided

Declension

Declension of διηρημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διηρημένος •	διηρημένη •	διηρημένο •	διηρημένοι •	διηρημένες •	διηρημένα •
genitive	διηρημένου •	διηρημένης •	διηρημένου •	διηρημένων •	διηρημένων •	διηρημένων •
accusative	διηρημένο •	διηρημένη •	διηρημένο •	διηρημένους •	διηρημένες •	διηρημένα •
vocative	διηρημένε •	διηρημένη •	διηρημένο •	διηρημένοι •	διηρημένες •	διηρημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διηρημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διηρημένος, etc.)