διακεκριμένος

Greek

Etymology

See διακρίνω (diakríno). The 'distinguished' sense is a calque of French distingué.

Pronunciation

• IPA^(key): /ði̯a.ce.kɾiˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧α‧κε‧κρι‧μέ‧νος

Participle

διακεκριμένος • (diakekriménos) m (feminine διακεκριμένη, neuter διακεκριμένο)

1. passive perfect participle of διακρίνω (diakríno):
   1. distinguished (celebrated, well-known or eminent because of past achievements; prestigious)
   2. (criminal law) aggravated
   3. (learnedly) discrete, distinct

Declension

Declension of διακεκριμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διακεκριμένος •	διακεκριμένη •	διακεκριμένο •	διακεκριμένοι •	διακεκριμένες •	διακεκριμένα •
genitive	διακεκριμένου •	διακεκριμένης •	διακεκριμένου •	διακεκριμένων •	διακεκριμένων •	διακεκριμένων •
accusative	διακεκριμένο •	διακεκριμένη •	διακεκριμένο •	διακεκριμένους •	διακεκριμένες •	διακεκριμένα •
vocative	διακεκριμένε •	διακεκριμένη •	διακεκριμένο •	διακεκριμένοι •	διακεκριμένες •	διακεκριμένα •