διπλανή

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiplaˈni/
• Hyphenation: δι‧πλα‧νή
• Homophone: διπλανοί (diplanoí)

Adjective

διπλανή • (diplaní)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of διπλανός (diplanós).

Noun

διπλανή • (diplaní) f (plural διπλανές, masculine διπλανός)

1. next-door neighbour (who lives on either side of me)

   Οι διπλανές κάνουν πάρτι.

   Oi diplanés kánoun párti.

   The neighbours are having a party.

Declension

declension of διπλανή

case     \     number	singular	plural
nominative	διπλανή •	διπλανές •
genitive	διπλανής •	διπλανών •
accusative	διπλανή •	διπλανές •
vocative	διπλανή •	διπλανές •

Synonyms

• (neighbour): γειτόνισσα f (geitónissa)