επίκαιρος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐπίκαιρος (epíkairos). By surface analysis, επι- (epi-) +‎ καιρ(ός) (kair(ós)) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈpi.ce.ɾos/
• Hyphenation: ε‧πί‧και‧ρος

Adjective

επίκαιρος • (epíkairos) m (feminine επίκαιρη, neuter επίκαιρο)

1. current (existing or occurring at the moment)
2. topical, apropos, relevant (relating to a topic or subject of current interest)
3. timely (done at the proper time or within the proper time limits)

Declension

Declension of επίκαιρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επίκαιρος •	επίκαιρη •	επίκαιρο •	επίκαιροι •	επίκαιρες •	επίκαιρα •
genitive	επίκαιρου •	επίκαιρης •	επίκαιρου •	επίκαιρων •	επίκαιρων •	επίκαιρων •
accusative	επίκαιρο •	επίκαιρη •	επίκαιρο •	επίκαιρους •	επίκαιρες •	επίκαιρα •
vocative	επίκαιρε •	επίκαιρη •	επίκαιρο •	επίκαιροι •	επίκαιρες •	επίκαιρα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίκαιρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίκαιρος, etc.)

Derived terms

• επικαιρότητα f (epikairótita)