θαμπός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek θαμπός (thampós) < θαμβός (thambós), from Ancient Greek θάμβος (thámbos).

Adjective

θαμπός • (thampós) m (feminine θαμπή, neuter θαμπό)

1. dim, dull
2. blurred, fuzzy
3. (figuratively) vague, imprecise

Declension

Declension of θαμπός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θαμπός •	θαμπή •	θαμπό •	θαμποί •	θαμπές •	θαμπά •
genitive	θαμπού •	θαμπής •	θαμπού •	θαμπών •	θαμπών •	θαμπών •
accusative	θαμπό •	θαμπή •	θαμπό •	θαμπούς •	θαμπές •	θαμπά •
vocative	θαμπέ •	θαμπή •	θαμπό •	θαμποί •	θαμπές •	θαμπά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θαμπός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θαμπός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θαμπότερος •	θαμπότερη •	θαμπότερο •	θαμπότεροι •	θαμπότερες •	θαμπότερα •
genitive	θαμπότερου •	θαμπότερης •	θαμπότερου •	θαμπότερων •	θαμπότερων •	θαμπότερων •
accusative	θαμπότερο •	θαμπότερη •	θαμπότερο •	θαμπότερους •	θαμπότερες •	θαμπότερα •
vocative	θαμπότερε •	θαμπότερη •	θαμπότερο •	θαμπότεροι •	θαμπότερες •	θαμπότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θαμπότερος", etc)

Synonyms

• αμαυρός (amavrós)
• αμυδρός (amydrós)
• αχνός (achnós)