θεμιτός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek θεμιτός (themitós).

Pronunciation

• IPA^(key): /θe.miˈtos/
• Hyphenation: θε‧μι‧τός

Adjective

θεμιτός • (themitós) m (feminine θεμιτή, neuter θεμιτό)

1. legitimate (conforming to known principles, or established or accepted rules or standards; valid)
2. legitimate (in accordance with the law or established legal forms and requirements)

   Synonym: νόμιμος (nómimos)

3. fair (competition)

Declension

Declension of θεμιτός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεμιτός •	θεμιτή •	θεμιτό •	θεμιτοί •	θεμιτές •	θεμιτά •
genitive	θεμιτού •	θεμιτής •	θεμιτού •	θεμιτών •	θεμιτών •	θεμιτών •
accusative	θεμιτό •	θεμιτή •	θεμιτό •	θεμιτούς •	θεμιτές •	θεμιτά •
vocative	θεμιτέ •	θεμιτή •	θεμιτό •	θεμιτοί •	θεμιτές •	θεμιτά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θεμιτός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θεμιτός, etc.)

Antonyms

• αθέμιτος (athémitos)