θυμωμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of θυμώνω (thymóno, “to anger, I make angry”), a verb without passive voice forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /θi.moˈme.nos/
• Hyphenation: θυ‧μω‧μέ‧νος

Participle

θυμωμένος • (thymoménos) m (feminine θυμωμένη, neuter θυμωμένο)

1. angry, irate, disgruntled

Declension

Declension of θυμωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θυμωμένος •	θυμωμένη •	θυμωμένο •	θυμωμένοι •	θυμωμένες •	θυμωμένα •
genitive	θυμωμένου •	θυμωμένης •	θυμωμένου •	θυμωμένων •	θυμωμένων •	θυμωμένων •
accusative	θυμωμένο •	θυμωμένη •	θυμωμένο •	θυμωμένους •	θυμωμένες •	θυμωμένα •
vocative	θυμωμένε •	θυμωμένη •	θυμωμένο •	θυμωμένοι •	θυμωμένες •	θυμωμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θυμωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θυμωμένος, etc.)

Synonyms

• οργισμένος (orgisménos, “enraged”, participle)

Related terms

• θυμώδης (thymódis)

Further reading

• θυμωμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language