ιριδίζω

Greek

Etymology

Calque of French iriser. From ίριδ(α) (“iris”) +‎ -ίζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.riˈði.zo/
• Hyphenation: ι‧ρι‧δί‧ζω

Verb

ιριδίζω • (iridízo) (imperfect ιρίδιζα) found chiefly in the present and imperfect tenses Also, past tense ιρίδισα

1. to iridesce, to be iridescent

Conjugation

ιριδίζω   (active forms only, chiefly in the present stem)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ιριδίζω	ιριδίσω
2 sg	ιριδίζεις	ιριδίσεις
3 sg	ιριδίζει	ιριδίσει
1 pl	ιριδίζουμε, [‑ομε]	ιριδίσουμε, [‑ομε]
2 pl	ιριδίζετε	ιριδίσετε
3 pl	ιριδίζουν(ε)	ιριδίσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ιρίδιζα	ιρίδισα
2 sg	ιρίδιζες	ιρίδισες
3 sg	ιρίδιζε	ιρίδισε
1 pl	ιριδίζαμε	ιριδίσαμε
2 pl	ιριδίζατε	ιριδίσατε
3 pl	ιρίδιζαν, ιριδίζαν(ε)	ιρίδισαν, ιριδίσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ιριδίζω ➤	θα ιριδίσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ιριδίζεις, …	θα ιριδίσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ιριδίσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ιριδίσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ιριδίσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ιρίδιζε	ιρίδισε
2 pl	ιριδίζετε	ιριδίστε
Other forms
Active present participle ➤	ιριδίζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ιριδίσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ιριδίσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ιριδισμός m (iridismós, “iridescence”)
• ιριδίζων (iridízon, “iridescent”, participle, masculine) (learned), ιριδίζουσα f (iridízousa), ιριδίζον n (iridízon)
• ιριδίζουσα πέστροφα f (iridízousa péstrofa, “rainbow trout”)