κακούργημα
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek κακούργημα (kakoúrgēma, “bad deed”), from κακοῦργος (kakoûrgos, “evildoer, criminal”), from κακός (kakós, “bad, evil”) + ἔργον (érgon, “work, deed”).
Pronunciation edit
Noun edit
κακούργημα • (kakoúrgima) n (plural κακουργήματα)
- (law) felony (most serious crime category, punishable by imprisonment of five years to life)
- Η δολοφονία αποτελεί κακούργημα.
- I dolofonía apoteleí kakoúrgima.
- Murder is a felony.
Declension edit
declension of κακούργημα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | κακούργημα • | κακουργήματα • |
| genitive | κακουργήματος • | κακουργημάτων • |
| accusative | κακούργημα • | κακουργήματα • |
| vocative | κακούργημα • | κακουργήματα • |
Synonyms edit
- έγκλημα n (égklima, “crime”)
Related terms edit
- πταίσμα n (ptaísma, “infraction, minor offence”) (least serious)
- πλημμέλημα n (plimmélima, “misdemeanour”) (less serious)
Further reading edit
κακούργημα on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
