πταίσμα
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek πταῖσμα (ptaîsma, “fault, mistake”), from πταίω (ptaíō, “to be at fault”). Related to φταίω (ftaío).
Pronunciation edit
Noun edit
πταίσμα • (ptaísma) n (plural πταίσματα)
- (law) infraction, (minor) offence (least serious crime category, only punishable by fines and/or maximum imprisonment of one month)
- Η παράνομη στάθμευση είναι πταίσμα.
- I paránomi státhmefsi eínai ptaísma.
- Illegal parking is an infraction.
- (figuratively) blunder, slip (small mistake)
- Αυτό που έκανα εγώ ήταν πταίσμα μπροστά σ’ αυτό που έκανε εκείνη.
- Aftó pou ékana egó ítan ptaísma brostá s’ aftó pou ékane ekeíni.
- What I did was a minor slip compared to what she did.
Declension edit
declension of πταίσμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | πταίσμα • | πταίσματα • |
| genitive | πταίσματος • | πταισμάτων • |
| accusative | πταίσμα • | πταίσματα • |
| vocative | πταίσμα • | πταίσματα • |
Synonyms edit
- έγκλημα n (égklima, “crime”)
Derived terms edit
- πταισματοδικείο n (ptaismatodikeío, “magistrate's court”) (court where the above crimes are dealt with)
- πταισματοδίκης m or f (ptaismatodíkis, “magistrate”) (judge who deals with the above crimes)
Related terms edit
- πλημμέλημα n (plimmélima, “misdemeanour”) (more serious)
- κακούργημα n (kakoúrgima, “felony”) (most serious)
Further reading edit
πταίσμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
