κοιμηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /koi̯.mɛː.tʰěːs/ → /cy.miˈθis/ → /ci.miˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /koi̯.mɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.me̝ˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.miˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.miˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.miˈθis/

Participle

κοιμηθείς • (koimētheís) m (feminine κοιμηθεῖσᾰ, neuter κοιμηθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of κοιμάω (koimáō)

Declension

First and third declension of κοιμηθείς; κοιμηθεῖσᾰ; κοιμηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κοιμηθείς koimētheís	κοιμηθεῖσᾰ koimētheîsa	κοιμηθέν koimēthén		κοιμηθέντε koimēthénte	κοιμηθείσᾱ koimētheísā	κοιμηθέντε koimēthénte		κοιμηθέντες koimēthéntes	κοιμηθεῖσαι koimētheîsai	κοιμηθέντᾰ koimēthénta
Genitive		κοιμηθέντος koimēthéntos	κοιμηθείσης koimētheísēs	κοιμηθέντος koimēthéntos		κοιμηθέντοιν koimēthéntoin	κοιμηθείσαιν koimētheísain	κοιμηθέντοιν koimēthéntoin		κοιμηθέντων koimēthéntōn	κοιμηθεισῶν koimētheisôn	κοιμηθέντων koimēthéntōn
Dative		κοιμηθέντῐ koimēthénti	κοιμηθείσῃ koimētheísēi	κοιμηθέντῐ koimēthénti		κοιμηθέντοιν koimēthéntoin	κοιμηθείσαιν koimētheísain	κοιμηθέντοιν koimēthéntoin		κοιμηθεῖσῐ / κοιμηθεῖσῐν koimētheîsi(n)	κοιμηθείσαις koimētheísais	κοιμηθεῖσῐ / κοιμηθεῖσῐν koimētheîsi(n)
Accusative		κοιμηθέντᾰ koimēthénta	κοιμηθεῖσᾰν koimētheîsan	κοιμηθέν koimēthén		κοιμηθέντε koimēthénte	κοιμηθείσᾱ koimētheísā	κοιμηθέντε koimēthénte		κοιμηθέντᾰς koimēthéntas	κοιμηθείσᾱς koimētheísās	κοιμηθέντᾰ koimēthénta
Vocative		κοιμηθείς koimētheís	κοιμηθεῖσᾰ koimētheîsa	κοιμηθέν koimēthén		κοιμηθέντε koimēthénte	κοιμηθείσᾱ koimētheísā	κοιμηθέντε koimēthénte		κοιμηθέντες koimēthéntes	κοιμηθεῖσαι koimētheîsai	κοιμηθέντᾰ koimēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κοιμηθέντως koimēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ci.miˈθis/

Verb

κοιμηθείς • (koimitheís)

1. 2nd person singular dependent form of κοιμάμαι (koimámai).