κτάομαι

Ancient Greek

Alternative forms

• κτέομαι (ktéomai) — Ionic
• πάομαι (páomai) — Doric, Aeolic, Boeotian, Arcadian, Cypriot

Etymology

From Proto-Indo-European *tk-éh₂- (“acquisition”), from Proto-Indo-European *tek- (“to take by the hand; to receive, obtain”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ktá.o.mai̯/ → /ˈkta.o.mɛ/ → /ˈkta.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktá.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkta.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkta.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkta.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkta.o.me/

Verb

κτᾰ́ομαι • (ktáomai)

1. (transitive) to get, obtain, acquire, gain, win
2. (transitive, of consequences) to bring on oneself, incur
3. (transitive, perfect and pluperfect) to have acquired, have, own, possess

Inflection

   Present: κτᾰ́ομαι (Attic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κτᾰ́ομαι	κτᾰ́ῃ, κτᾰ́ει	κτᾰ́εται	κτᾰ́εσθον	κτᾰ́εσθον	κτᾰόμεθᾰ	κτᾰ́εσθε	κτᾰ́ονται
	subjunctive	κτᾰ́ωμαι	κτᾰ́ῃ	κτᾰ́ηται	κτᾰ́ησθον	κτᾰ́ησθον	κτᾰώμεθᾰ	κτᾰ́ησθε	κτᾰ́ωνται
	optative	κτᾰοίμην	κτᾰ́οιο	κτᾰ́οιτο	κτᾰ́οισθον	κτᾰοίσθην	κτᾰοίμεθᾰ	κτᾰ́οισθε	κτᾰ́οιντο
	imperative		κτᾰ́ου	κτᾰέσθω	κτᾰ́εσθον	κτᾰέσθων		κτᾰ́εσθε	κτᾰέσθων
						middle/passive
infinitive						κτᾰ́εσθαι
participle	m					κτᾰόμενος
	f					κτᾰομένη
	n					κτᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κτῶμαι (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κτῶμαι	κτᾷ	κτᾶται	κτᾶσθον	κτᾶσθον	κτώμεθᾰ	κτᾶσθε	κτῶνται
	subjunctive	κτῶμαι	κτᾷ	κτᾶται	κτᾶσθον	κτᾶσθον	κτώμεθᾰ	κτᾶσθε	κτῶνται
	optative	κτῴμην	κτῷο	κτῷτο	κτῷσθον	κτῴσθην	κτῴμεθᾰ	κτῷσθε	κτῷντο
	imperative		κτῶ	κτᾱ́σθω	κτᾶσθον	κτᾱ́σθων		κτᾶσθε	κτᾱ́σθων
						middle/passive
infinitive						κτᾶσθαι
participle	m					κτώμενος
	f					κτωμένη
	n					κτώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κτέομαι (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κτέομαι	κτέεαι	κτέεται	κτέεσθον	κτέεσθον	κτεόμεθᾰ	κτέεσθε	κτέονται
	subjunctive	κτέωμαι	κτέηαι	κτέηται	κτέησθον	κτέησθον	κτεώμεθᾰ	κτέησθε	κτέωνται
	optative	κτεοίμην	κτέοιο	κτέοιτο	κτέοισθον	κτεοίσθην	κτεοίμεθᾰ	κτέοισθε	κτεοίᾰτο
	imperative		κτέευ	κτεέσθω	κτέεσθον	κτεέσθων		κτέεσθε	κτεέσθων
						middle/passive
infinitive						κτέεσθαι
participle	m					κτεόμενος
	f					κτεομένη
	n					κτεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κτεῦμαι (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κτεῦμαι	κτῇ	κτεῖται	κτεῖσθον	κτεῖσθον	κτεύμεθᾰ	κτεῖσθε	κτεῦνται
	subjunctive	κτέωμαι	κτῇ	κτῆται	κτῆσθον	κτῆσθον	κτεώμεθᾰ	κτῆσθε	κτέωνται
	optative	κτεοίμην	κτέοιο	κτέοιτο	κτέοισθον	κτεοίσθην	κτεοίμεθᾰ	κτέοισθε	κτεοίᾰτο
	imperative		κτεῦ	κτείσθω	κτεῖσθον	κτείσθων		κτεῖσθε	κτείσθων
						middle/passive
infinitive						κτεῖσθαι
participle	m					κτεύμενος
	f					κτευμένη
	n					κτεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κτήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κτήσομαι	κτήσῃ, κτήσει	κτήσεται	κτήσεσθον	κτήσεσθον	κτησόμεθᾰ	κτήσεσθε	κτήσονται
	optative	κτησοίμην	κτήσοιο	κτήσοιτο	κτήσοισθον	κτησοίσθην	κτησοίμεθᾰ	κτήσοισθε	κτήσοιντο
					middle
infinitive					κτήσεσθαι
participle	m				κτησόμενος
	f				κτησομένη
	n				κτησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κεκτήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κεκτήσομαι	κεκτήσῃ, κεκτήσει	κεκτήσεται	κεκτήσεσθον	κεκτήσεσθον	κεκτησόμεθᾰ	κεκτήσεσθε	κεκτήσονται
	optative	κεκτησοίμην	κεκτήσοιο	κεκτήσοιτο	κεκτήσοισθον	κεκτησοίσθην	κεκτησοίμεθᾰ	κεκτήσοισθε	κεκτήσοιντο
					middle
infinitive					κεκτήσεσθαι
participle	m				κεκτησόμενος
	f				κεκτησομένη
	n				κεκτησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτήσομαι (rare)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐκτήσομαι	ἐκτήσῃ, ἐκτήσει	ἐκτήσεται	ἐκτήσεσθον	ἐκτήσεσθον	ἐκτησόμεθᾰ	ἐκτήσεσθε	ἐκτήσονται
	optative	ἐκτησοίμην	ἐκτήσοιο	ἐκτήσοιτο	ἐκτήσοισθον	ἐκτησοίσθην	ἐκτησοίμεθᾰ	ἐκτήσοισθε	ἐκτήσοιντο
					middle
infinitive					ἐκτήσεσθαι
participle	m				ἐκτησόμενος
	f				ἐκτησομένη
	n				ἐκτησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκτησᾰ́μην, ἐκτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐκτησᾰ́μην	ἐκτήσω	ἐκτήσᾰτο	ἐκτήσᾰσθον	ἐκτησᾰ́σθην	ἐκτησᾰ́μεθᾰ	ἐκτήσᾰσθε	ἐκτήσᾰντο
	subjunctive	κτήσωμαι	κτήσῃ	κτήσηται	κτήσησθον	κτήσησθον	κτησώμεθᾰ	κτήσησθε	κτήσωνται
	optative	κτησαίμην	κτήσαιο	κτήσαιτο	κτήσαισθον	κτησαίσθην	κτησαίμεθᾰ	κτήσαισθε	κτήσαιντο
	imperative		κτῆσαι	κτησᾰ́σθω	κτήσᾰσθον	κτησᾰ́σθων		κτήσᾰσθε	κτησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκτήθην	ἐκτήθης	ἐκτήθη	ἐκτήθητον	ἐκτηθήτην	ἐκτήθημεν	ἐκτήθητε	ἐκτήθησᾰν
	subjunctive	κτηθῶ	κτηθῇς	κτηθῇ	κτηθῆτον	κτηθῆτον	κτηθῶμεν	κτηθῆτε	κτηθῶσῐ(ν)
	optative	κτηθείην	κτηθείης	κτηθείη	κτηθεῖτον, κτηθείητον	κτηθείτην, κτηθειήτην	κτηθεῖμεν, κτηθείημεν	κτηθεῖτε, κτηθείητε	κτηθεῖεν, κτηθείησᾰν
	imperative		κτήθητῐ	κτηθήτω	κτήθητον	κτηθήτων		κτήθητε	κτηθέντων
					middle		passive
infinitive					κτήσᾰσθαι		κτηθῆναι
participle	m				κτησᾰ́μενος		κτηθείς
	f				κτησᾰμένη		κτηθεῖσᾰ
	n				κτησᾰ́μενον		κτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκτημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κέκτημαι	κέκτησαι	κέκτηται	κέκτησθον	κέκτησθον	κεκτήμεθᾰ	κέκτησθε	κέκτηνται
	subjunctive	κεκτημένος ὦ	κεκτημένος ᾖς	κεκτημένος ᾖ	κεκτημένω ἦτον	κεκτημένω ἦτον	κεκτημένοι ὦμεν	κεκτημένοι ἦτε	κεκτημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκτημένος εἴην	κεκτημένος εἴης	κεκτημένος εἴη	κεκτημένω εἴητον/εἶτον	κεκτημένω εἰήτην/εἴτην	κεκτημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκτημένοι εἴητε/εἶτε	κεκτημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκτησο	κεκτήσθω	κέκτησθον	κεκτήσθων		κέκτησθε	κεκτήσθων
						middle/passive
infinitive						κεκτῆσθαι
participle	m					κεκτημένος
	f					κεκτημένη
	n					κεκτημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκτήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐκεκτήμην	ἐκέκτησο	ἐκέκτητο	ἐκέκτησθον	ἐκεκτήσθην	ἐκεκτήμεθᾰ	ἐκέκτησθε	ἐκέκτηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνακτάομαι (anaktáomai)
• ἀποκτάομαι (apoktáomai)
• ἐγκτάομαι (enktáomai)
• ἐπικτάομαι (epiktáomai)
• Ἐπίκτητος (Epíktētos)
• κατακτάομαι (kataktáomai)
• κεκτήμενος (kektḗmenos)
• κτέανον (ktéanon)
• κτῆμα (ktêma)
• κτηματικός (ktēmatikós)
• κτῆνος (ktênos)
• κτήσιος (ktḗsios)
• Κτήσιππος (Ktḗsippos)
• κτῆσις (ktêsis)
• κτητέος (ktētéos)
• κτητικός (ktētikós)
• κτητός (ktētós)
• κτήτωρ (ktḗtōr)
• προσεπικτάομαι (prosepiktáomai)
• προσεπικτάομαι (prosepiktáomai)
• προσκτάομαι (prosktáomai)
• συγκατακτάομαι (sunkataktáomai)
• συγκτάομαι (sunktáomai)
• Φῐλοκτήτης (Philoktḗtēs)

 

Further reading

• “κτάομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κτάομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κτάομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κτάομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κτάομαι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2932 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • achieve idem, page 8.
  • acquire idem, page 9.
  • catch idem, page 118.
  • contract idem, page 169.
  • derive idem, page 214.
  • gain idem, page 352.
  • get idem, page 358.
  • have idem, page 389.
  • obtain idem, page 568.
  • own idem, page 587.
  • possess idem, page 628.
  • procure idem, page 644.
  • secure idem, page 747.
  • sure idem, page 842.
  • win idem, page 980.