μακάριος

See also: Μακάριος

Ancient Greek

Etymology

μάκαρ (mákar, “blessed”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.ká.ri.os/ → /maˈka.ri.os/ → /maˈka.ri.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.ká.ri.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /maˈka.ri.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /maˈka.ri.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /maˈka.ri.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /maˈka.ri.os/

Adjective

μακάριος • (makários) m (feminine μακαρία, neuter μακάριον); first/second declension

1. (mostly of men) blessed, happy
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 5.61
   • 408 BCE, Euripides, Orestes 86
   • 380 BCE, Plato, The Republic 354A
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nichomachean Ethics 1.10.14–16
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Demiurge 2, (compare Monostiches 357)
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 309C
   • 380 BCE, Plato, The Republic 432D
   • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 186, (compare The Wasps 1512)
   • 380 BCE, Plato, Euthydemus 303C
   • 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 1292
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.3.39
   1. (often in Plato as a plural substantive) the rich and better educated
      • 380 BCE, Plato, The Republic 335E, (compare Aristotle, Nicomachean Ethics 8.5.3, Aristotle, Politics 7.1.4)
      • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 71A
      • 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Harp-Player 1.6
   2. (of the dead)
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 947D, (compare Aristophanes, Fragments 445)
   3. (of states, qualities, and the like)
      • 408 BCE, Euripides, Orestes 1208
      • 415 BCE, Euripides, The Trojan Women 327

Inflection

First and second declension of μακάριος; μακαρίᾱ; μακάριον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μακάριος makários	μακαρίᾱ makaríā	μακάριον makárion		μακαρίω makaríō	μακαρίᾱ makaríā	μακαρίω makaríō		μακάριοι makárioi	μακάριαι makáriai	μακάριᾰ makária
Genitive		μακαρίου makaríou	μακαρίᾱς makaríās	μακαρίου makaríou		μακαρίοιν makaríoin	μακαρίαιν makaríain	μακαρίοιν makaríoin		μακαρίων makaríōn	μακαρίων makaríōn	μακαρίων makaríōn
Dative		μακαρίῳ makaríōi	μακαρίᾳ makaríāi	μακαρίῳ makaríōi		μακαρίοιν makaríoin	μακαρίαιν makaríain	μακαρίοιν makaríoin		μακαρίοις makaríois	μακαρίαις makaríais	μακαρίοις makaríois
Accusative		μακάριον makárion	μακαρίᾱν makaríān	μακάριον makárion		μακαρίω makaríō	μακαρίᾱ makaríā	μακαρίω makaríō		μακαρίους makaríous	μακαρίᾱς makaríās	μακάριᾰ makária
Vocative		μακάριε makárie	μακαρίᾱ makaríā	μακάριον makárion		μακαρίω makaríō	μακαρίᾱ makaríā	μακαρίω makaríō		μακάριοι makárioi	μακάριαι makáriai	μακάριᾰ makária
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μακαρίως makaríōs				μακαριότερος makarióteros				μακαριότᾰτος makariótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. The masculine forms are sometimes used for the feminine.

Descendants

• → Coptic: ⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲟⲥ (makarios)
• → Greek: μακάριος (makários) (learned)
• Greek: μακάρι (makári) (see there for further descendants)

Further reading

• “μακάριος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μακάριος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μακάριος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μακάριος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3107 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• μακάριος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • blessed idem, page 83.
  • blissful idem, page 84.
  • fortunate idem, page 340.
  • happy idem, page 384.
  • joyful idem, page 464.
  • prosperous idem, page 653.
  • successful idem, page 834.
• “μακάριος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek μακάριος (makários, “blessed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /maˈka.ɾi.os/
• Hyphenation: μα‧κά‧ρι‧ος

Adjective

μακάριος • (makários) m (feminine μακάρια, neuter μακάριο)

1. blissful (extremely happy; full of joy; experiencing, indicating, causing, or characterized by bliss)

   μακάρια άγνοια (ironic) ― makária ágnoia ― blissful ignorance

2. (dated) blessed (having divine aid, or protection, or other blessing)

   Synonym: ευλογημένος (evlogiménos)

Declension

Declension of μακάριος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μακάριος •	μακάρια •	μακάριο •	μακάριοι •	μακάριες •	μακάρια •
genitive	μακάριου •	μακάριας •	μακάριου •	μακάριων •	μακάριων •	μακάριων •
accusative	μακάριο •	μακάρια •	μακάριο •	μακάριους •	μακάριες •	μακάρια •
vocative	μακάριε •	μακάρια •	μακάριο •	μακάριοι •	μακάριες •	μακάρια •

Related terms

• μακάρι (makári)
• μακάρια (makária, adverb)
• (learned) μακαρίως (makaríos, adverb)