μελαγχολικός

Ancient Greek

Etymology

From μελαγχολίᾱ (melankholíā) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.li.kós/ → /me.laŋ.xo.liˈkos/ → /me.laŋ.xo.liˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.li.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.liˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/

Adjective

μελαγχολῐκός • (melankholikós) m (feminine μελαγχολῐκή, neuter μελαγχολῐκόν); first/second declension

1. atrabilious, choleric
2. melancholic

Declension

First and second declension of μελᾰγχολῐκός; μελᾰγχολῐκή; μελᾰγχολῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μελᾰγχολῐκός melankholikós	μελᾰγχολῐκή melankholikḗ	μελᾰγχολῐκόν melankholikón		μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melankholikā́	μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ		μελᾰγχολῐκοί melankholikoí	μελᾰγχολῐκαί melankholikaí	μελᾰγχολῐκᾰ́ melankholiká
Genitive		μελᾰγχολῐκοῦ melankholikoû	μελᾰγχολῐκῆς melankholikês	μελᾰγχολῐκοῦ melankholikoû		μελᾰγχολῐκοῖν melankholikoîn	μελᾰγχολῐκαῖν melankholikaîn	μελᾰγχολῐκοῖν melankholikoîn		μελᾰγχολῐκῶν melankholikôn	μελᾰγχολῐκῶν melankholikôn	μελᾰγχολῐκῶν melankholikôn
Dative		μελᾰγχολῐκῷ melankholikôi	μελᾰγχολῐκῇ melankholikêi	μελᾰγχολῐκῷ melankholikôi		μελᾰγχολῐκοῖν melankholikoîn	μελᾰγχολῐκαῖν melankholikaîn	μελᾰγχολῐκοῖν melankholikoîn		μελᾰγχολῐκοῖς melankholikoîs	μελᾰγχολῐκαῖς melankholikaîs	μελᾰγχολῐκοῖς melankholikoîs
Accusative		μελᾰγχολῐκόν melankholikón	μελᾰγχολῐκήν melankholikḗn	μελᾰγχολῐκόν melankholikón		μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melankholikā́	μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ		μελᾰγχολῐκούς melankholikoús	μελᾰγχολῐκᾱ́ς melankholikā́s	μελᾰγχολῐκᾰ́ melankholiká
Vocative		μελᾰγχολῐκέ melankholiké	μελᾰγχολῐκή melankholikḗ	μελᾰγχολῐκόν melankholikón		μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melankholikā́	μελᾰγχολῐκώ melankholikṓ		μελᾰγχολῐκοί melankholikoí	μελᾰγχολῐκαί melankholikaí	μελᾰγχολῐκᾰ́ melankholiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μελᾰγχολῐκῶς melankholikôs				μελᾰγχολῐκώτερος melankholikṓteros				μελᾰγχολῐκώτᾰτος melankholikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Dutch: zwartgallig (calque)
• → Latin: melancholicus (see there for further descendants)

Further reading

• μελαγχολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μελαγχολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• μελαγχολικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “μελαγχολικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press