zwartgallig

Dutch

Etymology

From zwart +‎ gal +‎ -ig. Calque of Ancient Greek μελαγχολικός (melankholikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌzʋɑrtˈɣɑ.ləx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwart‧gal‧lig

Adjective

zwartgallig (comparative zwartgalliger, superlative zwartgalligst)

1. somber, pessimistic

   Near-synonym: zwaarmoedig

Inflection

Declension of zwartgallig
uninflected	zwartgallig
inflected	zwartgallige
comparative	zwartgalliger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		zwartgallig	zwartgalliger	het zwartgalligst het zwartgalligste
indefinite	m./f. sing.	zwartgallige	zwartgalligere	zwartgalligste
	n. sing.	zwartgallig	zwartgalliger	zwartgalligste
	plural	zwartgallige	zwartgalligere	zwartgalligste
definite		zwartgallige	zwartgalligere	zwartgalligste
partitive		zwartgalligs	zwartgalligers	—

Derived terms

• zwartgalligheid

Related terms

• zwarte gal