μυθολογέω

Ancient Greek

Etymology

From μῡθολόγος (mūthológos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /myː.tʰo.lo.ɡé.ɔː/ → /my.θo.loˈʝe.o/ → /mi.θo.loˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /myː.tʰo.lo.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /my.tʰo.loˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /my.θo.loˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /my.θo.loˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mi.θo.loˈʝe.o/

Verb

μῡθολογέω • (mūthologéō)

1. (intransitive) to tell myths or legends
2. (transitive) to tell as a legend or myth
3. (transitive) to invent like a mythical tale
4. (intransitive) to tell stories, converse, confabulate

Conjugation

   Present: μῡθολογέω, μῡθολογέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῡθολογέω	μῡθολογέεις	μῡθολογέει	μῡθολογέετον	μῡθολογέετον	μῡθολογέομεν	μῡθολογέετε	μῡθολογέουσῐ(ν)
	subjunctive	μῡθολογέω	μῡθολογέῃς	μῡθολογέῃ	μῡθολογέητον	μῡθολογέητον	μῡθολογέωμεν	μῡθολογέητε	μῡθολογέωσῐ(ν)
	optative	μῡθολογέοιμῐ	μῡθολογέοις	μῡθολογέοι	μῡθολογέοιτον	μῡθολογεοίτην	μῡθολογέοιμεν	μῡθολογέοιτε	μῡθολογέοιεν
	imperative		μῡθολόγεε	μῡθολογεέτω	μῡθολογέετον	μῡθολογεέτων		μῡθολογέετε	μῡθολογεόντων
middle/ passive	indicative	μῡθολογέομαι	μῡθολογέῃ, μῡθολογέει	μῡθολογέεται	μῡθολογέεσθον	μῡθολογέεσθον	μῡθολογεόμεθᾰ	μῡθολογέεσθε	μῡθολογέονται
	subjunctive	μῡθολογέωμαι	μῡθολογέῃ	μῡθολογέηται	μῡθολογέησθον	μῡθολογέησθον	μῡθολογεώμεθᾰ	μῡθολογέησθε	μῡθολογέωνται
	optative	μῡθολογεοίμην	μῡθολογέοιο	μῡθολογέοιτο	μῡθολογέοισθον	μῡθολογεοίσθην	μῡθολογεοίμεθᾰ	μῡθολογέοισθε	μῡθολογέοιντο
	imperative		μῡθολογέου	μῡθολογεέσθω	μῡθολογέεσθον	μῡθολογεέσθων		μῡθολογέεσθε	μῡθολογεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μῡθολογέειν				μῡθολογέεσθαι
participle	m	μῡθολογέων				μῡθολογεόμενος
	f	μῡθολογέουσᾰ				μῡθολογεομένη
	n	μῡθολογέον				μῡθολογεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μῡθολογῶ, μῡθολογοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῡθολογῶ	μῡθολογεῖς	μῡθολογεῖ	μῡθολογεῖτον	μῡθολογεῖτον	μῡθολογοῦμεν	μῡθολογεῖτε	μῡθολογοῦσῐ(ν)
	subjunctive	μῡθολογῶ	μῡθολογῇς	μῡθολογῇ	μῡθολογῆτον	μῡθολογῆτον	μῡθολογῶμεν	μῡθολογῆτε	μῡθολογῶσῐ(ν)
	optative	μῡθολογοίην, μῡθολογοῖμῐ	μῡθολογοίης, μῡθολογοῖς	μῡθολογοίη, μῡθολογοῖ	μῡθολογοῖτον, μῡθολογοίητον	μῡθολογοίτην, μῡθολογοιήτην	μῡθολογοῖμεν, μῡθολογοίημεν	μῡθολογοῖτε, μῡθολογοίητε	μῡθολογοῖεν, μῡθολογοίησᾰν
	imperative		μῡθολόγει	μῡθολογείτω	μῡθολογεῖτον	μῡθολογείτων		μῡθολογεῖτε	μῡθολογούντων
middle/ passive	indicative	μῡθολογοῦμαι	μῡθολογεῖ, μῡθολογῇ	μῡθολογεῖται	μῡθολογεῖσθον	μῡθολογεῖσθον	μῡθολογούμεθᾰ	μῡθολογεῖσθε	μῡθολογοῦνται
	subjunctive	μῡθολογῶμαι	μῡθολογῇ	μῡθολογῆται	μῡθολογῆσθον	μῡθολογῆσθον	μῡθολογώμεθᾰ	μῡθολογῆσθε	μῡθολογῶνται
	optative	μῡθολογοίμην	μῡθολογοῖο	μῡθολογοῖτο	μῡθολογοῖσθον	μῡθολογοίσθην	μῡθολογοίμεθᾰ	μῡθολογοῖσθε	μῡθολογοῖντο
	imperative		μῡθολογοῦ	μῡθολογείσθω	μῡθολογεῖσθον	μῡθολογείσθων		μῡθολογεῖσθε	μῡθολογείσθων
		active				middle/passive
infinitive		μῡθολογεῖν				μῡθολογεῖσθαι
participle	m	μῡθολογῶν				μῡθολογούμενος
	f	μῡθολογοῦσᾰ				μῡθολογουμένη
	n	μῡθολογοῦν				μῡθολογούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμῡθολόγεον, ἐμῡθολογεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῡθολόγεον	ἐμῡθολόγεες	ἐμῡθολόγεε(ν)	ἐμῡθολογέετον	ἐμῡθολογεέτην	ἐμῡθολογέομεν	ἐμῡθολογέετε	ἐμῡθολόγεον
middle/ passive	indicative	ἐμῡθολογεόμην	ἐμῡθολογέου	ἐμῡθολογέετο	ἐμῡθολογέεσθον	ἐμῡθολογεέσθην	ἐμῡθολογεόμεθᾰ	ἐμῡθολογέεσθε	ἐμῡθολογέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμῡθολόγουν, ἐμῡθολογούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῡθολόγουν	ἐμῡθολόγεις	ἐμῡθολόγει	ἐμῡθολογεῖτον	ἐμῡθολογείτην	ἐμῡθολογοῦμεν	ἐμῡθολογεῖτε	ἐμῡθολόγουν
middle/ passive	indicative	ἐμῡθολογούμην	ἐμῡθολογοῦ	ἐμῡθολογεῖτο	ἐμῡθολογεῖσθον	ἐμῡθολογείσθην	ἐμῡθολογούμεθᾰ	ἐμῡθολογεῖσθε	ἐμῡθολογοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μῡθολογήσω, μῡθολογήσομαι, μῡθολογηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῡθολογήσω	μῡθολογήσεις	μῡθολογήσει	μῡθολογήσετον	μῡθολογήσετον	μῡθολογήσομεν	μῡθολογήσετε	μῡθολογήσουσῐ(ν)
	optative	μῡθολογήσοιμῐ	μῡθολογήσοις	μῡθολογήσοι	μῡθολογήσοιτον	μῡθολογησοίτην	μῡθολογήσοιμεν	μῡθολογήσοιτε	μῡθολογήσοιεν
middle	indicative	μῡθολογήσομαι	μῡθολογήσῃ, μῡθολογήσει	μῡθολογήσεται	μῡθολογήσεσθον	μῡθολογήσεσθον	μῡθολογησόμεθᾰ	μῡθολογήσεσθε	μῡθολογήσονται
	optative	μῡθολογησοίμην	μῡθολογήσοιο	μῡθολογήσοιτο	μῡθολογήσοισθον	μῡθολογησοίσθην	μῡθολογησοίμεθᾰ	μῡθολογήσοισθε	μῡθολογήσοιντο
passive	indicative	μῡθολογηθήσομαι	μῡθολογηθήσῃ	μῡθολογηθήσεται	μῡθολογηθήσεσθον	μῡθολογηθήσεσθον	μῡθολογηθησόμεθᾰ	μῡθολογηθήσεσθε	μῡθολογηθήσονται
	optative	μῡθολογηθησοίμην	μῡθολογηθήσοιο	μῡθολογηθήσοιτο	μῡθολογηθήσοισθον	μῡθολογηθησοίσθην	μῡθολογηθησοίμεθᾰ	μῡθολογηθήσοισθε	μῡθολογηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μῡθολογήσειν			μῡθολογήσεσθαι		μῡθολογηθήσεσθαι
participle	m	μῡθολογήσων			μῡθολογησόμενος		μῡθολογηθησόμενος
	f	μῡθολογήσουσᾰ			μῡθολογησομένη		μῡθολογηθησομένη
	n	μῡθολογῆσον			μῡθολογησόμενον		μῡθολογηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμῡθολόγησᾰ, ἐμῡθολογησᾰ́μην, ἐμῡθολογήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμῡθολόγησᾰ	ἐμῡθολόγησᾰς	ἐμῡθολόγησε(ν)	ἐμῡθολογήσᾰτον	ἐμῡθολογησᾰ́την	ἐμῡθολογήσᾰμεν	ἐμῡθολογήσᾰτε	ἐμῡθολόγησᾰν
	subjunctive	μῡθολογήσω	μῡθολογήσῃς	μῡθολογήσῃ	μῡθολογήσητον	μῡθολογήσητον	μῡθολογήσωμεν	μῡθολογήσητε	μῡθολογήσωσῐ(ν)
	optative	μῡθολογήσαιμῐ	μῡθολογήσειᾰς, μῡθολογήσαις	μῡθολογήσειε(ν), μῡθολογήσαι	μῡθολογήσαιτον	μῡθολογησαίτην	μῡθολογήσαιμεν	μῡθολογήσαιτε	μῡθολογήσειᾰν, μῡθολογήσαιεν
	imperative		μῡθολόγησον	μῡθολογησᾰ́τω	μῡθολογήσᾰτον	μῡθολογησᾰ́των		μῡθολογήσᾰτε	μῡθολογησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμῡθολογησᾰ́μην	ἐμῡθολογήσω	ἐμῡθολογήσᾰτο	ἐμῡθολογήσᾰσθον	ἐμῡθολογησᾰ́σθην	ἐμῡθολογησᾰ́μεθᾰ	ἐμῡθολογήσᾰσθε	ἐμῡθολογήσᾰντο
	subjunctive	μῡθολογήσωμαι	μῡθολογήσῃ	μῡθολογήσηται	μῡθολογήσησθον	μῡθολογήσησθον	μῡθολογησώμεθᾰ	μῡθολογήσησθε	μῡθολογήσωνται
	optative	μῡθολογησαίμην	μῡθολογήσαιο	μῡθολογήσαιτο	μῡθολογήσαισθον	μῡθολογησαίσθην	μῡθολογησαίμεθᾰ	μῡθολογήσαισθε	μῡθολογήσαιντο
	imperative		μῡθολόγησαι	μῡθολογησᾰ́σθω	μῡθολογήσᾰσθον	μῡθολογησᾰ́σθων		μῡθολογήσᾰσθε	μῡθολογησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμῡθολογήθην	ἐμῡθολογήθης	ἐμῡθολογήθη	ἐμῡθολογήθητον	ἐμῡθολογηθήτην	ἐμῡθολογήθημεν	ἐμῡθολογήθητε	ἐμῡθολογήθησᾰν
	subjunctive	μῡθολογηθῶ	μῡθολογηθῇς	μῡθολογηθῇ	μῡθολογηθῆτον	μῡθολογηθῆτον	μῡθολογηθῶμεν	μῡθολογηθῆτε	μῡθολογηθῶσῐ(ν)
	optative	μῡθολογηθείην	μῡθολογηθείης	μῡθολογηθείη	μῡθολογηθεῖτον, μῡθολογηθείητον	μῡθολογηθείτην, μῡθολογηθειήτην	μῡθολογηθεῖμεν, μῡθολογηθείημεν	μῡθολογηθεῖτε, μῡθολογηθείητε	μῡθολογηθεῖεν, μῡθολογηθείησᾰν
	imperative		μῡθολογήθητῐ	μῡθολογηθήτω	μῡθολογήθητον	μῡθολογηθήτων		μῡθολογήθητε	μῡθολογηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μῡθολογῆσαι			μῡθολογήσᾰσθαι		μῡθολογηθῆναι
participle	m	μῡθολογήσᾱς			μῡθολογησᾰ́μενος		μῡθολογηθείς
	f	μῡθολογήσᾱσᾰ			μῡθολογησᾰμένη		μῡθολογηθεῖσᾰ
	n	μῡθολογῆσᾰν			μῡθολογησᾰ́μενον		μῡθολογηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμῡθολόγηκᾰ, μεμῡθολόγημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμῡθολόγηκᾰ	μεμῡθολόγηκᾰς	μεμῡθολόγηκε(ν)	μεμῡθολογήκᾰτον	μεμῡθολογήκᾰτον	μεμῡθολογήκᾰμεν	μεμῡθολογήκᾰτε	μεμῡθολογήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμῡθολογήκω	μεμῡθολογήκῃς	μεμῡθολογήκῃ	μεμῡθολογήκητον	μεμῡθολογήκητον	μεμῡθολογήκωμεν	μεμῡθολογήκητε	μεμῡθολογήκωσῐ(ν)
	optative	μεμῡθολογήκοιμῐ, μεμῡθολογηκοίην	μεμῡθολογήκοις, μεμῡθολογηκοίης	μεμῡθολογήκοι, μεμῡθολογηκοίη	μεμῡθολογήκοιτον	μεμῡθολογηκοίτην	μεμῡθολογήκοιμεν	μεμῡθολογήκοιτε	μεμῡθολογήκοιεν
	imperative		μεμῡθολόγηκε	μεμῡθολογηκέτω	μεμῡθολογήκετον	μεμῡθολογηκέτων		μεμῡθολογήκετε	μεμῡθολογηκόντων
middle/ passive	indicative	μεμῡθολόγημαι	μεμῡθολόγησαι	μεμῡθολόγηται	μεμῡθολόγησθον	μεμῡθολόγησθον	μεμῡθολογήμεθᾰ	μεμῡθολόγησθε	μεμῡθολόγηνται
	subjunctive	μεμῡθολογημένος ὦ	μεμῡθολογημένος ᾖς	μεμῡθολογημένος ᾖ	μεμῡθολογημένω ἦτον	μεμῡθολογημένω ἦτον	μεμῡθολογημένοι ὦμεν	μεμῡθολογημένοι ἦτε	μεμῡθολογημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμῡθολογημένος εἴην	μεμῡθολογημένος εἴης	μεμῡθολογημένος εἴη	μεμῡθολογημένω εἴητον/εἶτον	μεμῡθολογημένω εἰήτην/εἴτην	μεμῡθολογημένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμῡθολογημένοι εἴητε/εἶτε	μεμῡθολογημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμῡθολόγησο	μεμῡθολογήσθω	μεμῡθολόγησθον	μεμῡθολογήσθων		μεμῡθολόγησθε	μεμῡθολογήσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμῡθολογηκέναι				μεμῡθολογῆσθαι
participle	m	μεμῡθολογηκώς				μεμῡθολογημένος
	f	μεμῡθολογηκυῖᾰ				μεμῡθολογημένη
	n	μεμῡθολογηκός				μεμῡθολογημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐμεμῡθολογήκειν, ἐμεμῡθολογήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμεμῡθολογήκειν, ἐμεμῡθολογήκη	ἐμεμῡθολογήκεις, ἐμεμῡθολογήκης	ἐμεμῡθολογήκει(ν)	ἐμεμῡθολογήκετον	ἐμεμῡθολογηκέτην	ἐμεμῡθολογήκεμεν	ἐμεμῡθολογήκετε	ἐμεμῡθολογήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐμεμῡθολογήμην	ἐμεμῡθολόγησο	ἐμεμῡθολόγητο	ἐμεμῡθολόγησθον	ἐμεμῡθολογήσθην	ἐμεμῡθολογήμεθᾰ	ἐμεμῡθολόγησθε	ἐμεμῡθολόγηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• → Old Church Slavonic: баснословити (basnosloviti) (calque)

Further reading

• μυθολογέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μυθολογέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “μυθολογέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • fable idem, page 299.
  • legend idem, page 484.
  • romance idem, page 720.
  • story idem, page 821.