νομίσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /no.mí.saːs/ → /noˈmi.sas/ → /noˈmi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /no.mí.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /noˈmi.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /noˈmi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /noˈmi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /noˈmi.sas/

Participle

νομῐ́σᾱς • (nomísās) m (feminine νομῐ́σᾱσᾰ, neuter νομῐ́σαν); first/second declension

1. aorist active participle of νομῐ́ζω (nomízō)

Declension

First and third declension of νομῐ́σᾱς; νομῐ́σᾱσᾰ; νομῐ́σᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νομῐ́σᾱς nomísās	νομῐ́σᾱσᾰ nomísāsa	νομῐ́σᾰν nomísan		νομῐ́σᾰντε nomísante	νομῐσᾱ́σᾱ nomisā́sā	νομῐ́σᾰντε nomísante		νομῐ́σᾰντες nomísantes	νομῐ́σᾱσαι nomísāsai	νομῐ́σᾰντᾰ nomísanta
Genitive		νομῐ́σᾰντος nomísantos	νομῐσᾱ́σης nomisā́sēs	νομῐ́σᾰντος nomísantos		νομῐσᾰ́ντοιν nomisántoin	νομῐσᾱ́σαιν nomisā́sain	νομῐσᾰ́ντοιν nomisántoin		νομῐσᾰ́ντων nomisántōn	νομῐσᾱσῶν nomisāsôn	νομῐσᾰ́ντων nomisántōn
Dative		νομῐ́σᾰντῐ nomísanti	νομῐσᾱ́σῃ nomisā́sēi	νομῐ́σᾰντῐ nomísanti		νομῐσᾰ́ντοιν nomisántoin	νομῐσᾱ́σαιν nomisā́sain	νομῐσᾰ́ντοιν nomisántoin		νομῐ́σᾱσῐ / νομῐ́σᾱσῐν nomísāsi(n)	νομῐσᾱ́σαις nomisā́sais	νομῐ́σᾱσῐ / νομῐ́σᾱσῐν nomísāsi(n)
Accusative		νομῐ́σᾰντᾰ nomísanta	νομῐ́σᾱσᾰν nomísāsan	νομῐ́σᾰν nomísan		νομῐ́σᾰντε nomísante	νομῐσᾱ́σᾱ nomisā́sā	νομῐ́σᾰντε nomísante		νομῐ́σᾰντᾰς nomísantas	νομῐσᾱ́σᾱς nomisā́sās	νομῐ́σᾰντᾰ nomísanta
Vocative		νομῐ́σᾱς nomísās	νομῐ́σᾱσᾰ nomísāsa	νομῐ́σᾰν nomísan		νομῐ́σᾰντε nomísante	νομῐσᾱ́σᾱ nomisā́sā	νομῐ́σᾰντε nomísante		νομῐ́σᾰντες nomísantes	νομῐ́σᾱσαι nomísāsai	νομῐ́σᾰντᾰ nomísanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νομῐσᾰ́ντως nomisántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.