οδοντιατρικός
Greek edit
Etymology edit
From οδοντίατρος (odontíatros) + -ικός (-ikós).[1]
Adjective edit
οδοντιατρικός • (odontiatrikós) m (feminine οδοντιατρική, neuter οδοντιατρικό)
- (dentistry, relational) dental (of or concerning dentistry)
Declension edit
Declension of οδοντιατρικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οδοντιατρικός • | οδοντιατρική • | οδοντιατρικό • | οδοντιατρικοί • | οδοντιατρικές • | οδοντιατρικά • |
| genitive | οδοντιατρικού • | οδοντιατρικής • | οδοντιατρικού • | οδοντιατρικών • | οδοντιατρικών • | οδοντιατρικών • |
| accusative | οδοντιατρικό • | οδοντιατρική • | οδοντιατρικό • | οδοντιατρικούς • | οδοντιατρικές • | οδοντιατρικά • |
| vocative | οδοντιατρικέ • | οδοντιατρική • | οδοντιατρικό • | οδοντιατρικοί • | οδοντιατρικές • | οδοντιατρικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οδοντιατρικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οδοντιατρικός, etc.) | |||||
Related terms edit
- οδοντιατρική f (odontiatrikí)
- οδοντίατρος m or f (odontíatros)
References edit
- ^ οδοντιατρικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.