οὐτάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uː.tá.me.nos/ → /uˈta.me.nos/ → /uˈta.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /uː.tá.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /uˈta.me.nos/

Participle

οὐτάμενος • (outámenos) m (feminine οὐτᾰμένη, neuter οὐτάμενον); first/second declension

1. (Epic) aorist middle participle of οὐτάω (outáō)

Declension

First and second declension of οὐτᾰ́μενος; οὐτᾰμένη; οὐτᾰ́μενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		οὐτᾰ́μενος outámenos	οὐτᾰμένη outaménē	οὐτᾰ́μενον outámenon		οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō		οὐτᾰ́μενοι outámenoi	οὐτᾰ́μεναι outámenai	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Genitive		οὐτᾰμένου / οὐτᾰμενοῖο / οὐτᾰμένοιο / οὐτᾰμενόο / οὐτᾰμένοο outaménou / outamenoîo / outaménoio / outamenóo / outaménoo	οὐτᾰμένης outaménēs	οὐτᾰμένου / οὐτᾰμενοῖο / οὐτᾰμένοιο / οὐτᾰμενόο / οὐτᾰμένοο outaménou / outamenoîo / outaménoio / outamenóo / outaménoo		οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμέναιν / οὐτᾰμέναιῐν / οὐτᾰμένῃῐν outaménai(i)n / outaménēiin	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin		οὐτᾰμένων outaménōn	οὐτᾰμενᾱ́ων / οὐτᾰμενέ͜ων / οὐτᾰμενῶν outamenā́ōn / outamené͜ōn / outamenôn	οὐτᾰμένων outaménōn
Dative		οὐτᾰμένῳ outaménōi	οὐτᾰμένῃ outaménēi	οὐτᾰμένῳ outaménōi		οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμέναιν / οὐτᾰμέναιῐν / οὐτᾰμένῃῐν outaménai(i)n / outaménēiin	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin		οὐτᾰμένοισῐ / οὐτᾰμένοισῐν / οὐτᾰμένοις outaménoisi(n) / outaménois	οὐτᾰμένῃσῐ / οὐτᾰμένῃσῐν / οὐτᾰμένῃς / οὐτᾰμέναις outaménēisi(n) / outaménēis / outaménais	οὐτᾰμένοισῐ / οὐτᾰμένοισῐν / οὐτᾰμένοις outaménoisi(n) / outaménois
Accusative		οὐτᾰ́μενον outámenon	οὐτᾰμένην outaménēn	οὐτᾰ́μενον outámenon		οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō		οὐτᾰμένους outaménous	οὐτᾰμένᾱς outaménās	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Vocative		οὐτᾰ́μενε outámene	οὐτᾰμένη outaménē	οὐτᾰ́μενον outámenon		οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō		οὐτᾰ́μενοι outámenoi	οὐτᾰ́μεναι outámenai	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		οὐτᾰμένως outaménōs				οὐτᾰμενώτερος outamenṓteros				οὐτᾰμενώτᾰτος outamenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.