παραδόσεις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.dó.seːs/ → /pa.raˈðo.sis/ → /pa.raˈðo.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.dó.seːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈdo.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈðo.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈðo.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈðo.sis/

Noun

πᾰρᾰδόσεις • (paradóseis)

1. nominative/accusative/vocative plural of παράδοσις (parádosis)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaˈðo.sis/
• Hyphenation: πα‧ρα‧δό‧σεις
• Homophone: παραδώσεις (paradóseis)

Noun

παραδόσεις • (paradóseis) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of παράδοση (parádosi).