παρακείμενα

See also: παρακειμένα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.kěː.me.na/ → /pa.raˈci.me.na/ → /pa.raˈci.me.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.kěː.me.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈki.me.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈci.me.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈci.me.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈci.me.na/

Participle

πᾰρᾰκείμενᾰ • (parakeímena)

1. nominative/accusative/vocative plural neuter of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /paraˈcimena/
• Hyphenation: πα‧ρα‧κεί‧με‧να

Participle

παρακείμενα • (parakeímena)

1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of παρακείμενος (parakeímenos).